Parijs door de ogen van Robert Frank

Tot en met de 7 juni kun je het Parijs van rond 1950 , gezien door de ogen van de wereldberoemde fotograaf Robert Frank bekijken in het Nederlands Fotomuseum. De meeste van de 72 Parijsfoto’s in de tentoonstelling zijn geselecteerd door Frank zelf en zijn voor het eerst te zien. Alle foto’s zijn door de fotograaf zelf afgedrukt.

Gevoelsmatig

Frank woont sinds 1947 in Amerika. Hij mist de Oude Wereld en reist rond 1950 regelmatig naar Parijs. Hier maakt hij uiteenlopende foto’s van de mensen, dieren en bloemen in de straten, boulevards en parken. Frank gaat gevoelsmatig te werk, geen sentimentele, cliché­matige of al te anekdotische beelden. Hij wilde het geziene in zijn foto’s bijna voelbaar maken en spreekt de wens uit dat de kijker zijn werk beziet alsof deze ‘een dichtregel voor de tweede keer zou willen lezen.’

Foto: Robert Frank - Parijs, ca. 1950

Carrière

Geschoold volgens de regels van de Nieuwe Fotografie, verlaat Robert Frank in 1947 Zwitserland om zijn heil in de Verenigde Staten te zoeken. Zijn carrière als fotograaf begint pas echt als de befaamde art director Alexey Brodovitch hem inhuurt voor het modeblad Harpers Bazaar. Maar Frank hield het er niet lang vol. Hij begon te reizen, eerst naar Zuid-Amerika en later Europa. Het door hem in 1958 gepubliceerde fotoboek Les Américains (The Americans, 1959), waarin hij een subjectief, eigenzinnig en ook somber beeld van Amerika schetste, maakte hem wereldberoemd en tot een van de meest invloedrijke fotografen in de geschiedenis. Na het succes van The Americans richtte hij zich lange tijd op het maken van films.

‘Oude Wereld’

De meeste van de 72 foto’s in de tentoonstelling zijn in de periode tussen 1949 en 1952 gemaakt. Frank woonde al sinds 1947 in de Verenigde Staten maar reisde enkele keren terug naar de ‘Oude Wereld’. In de harde Nieuwe Wereld van Amerika miste hij de schoonheid en romantiek van het oude. Met name in Parijs beleefde hij het gevoel van die Oude Wereld, die hem nu veel vergankelijker voorkwam, intensief. Toch maakte hij er geen sentimentele, clichématige of al te anekdotische beelden, hooguit is enige melancholie bespeurbaar. Hij was er een flaneur die soms zeer uiteenlopende indrukken op zich in liet werken en met elkaar confronteerde. Zijn foto’s maakte hij voornamelijk in de straten, boulevards en parken. Bijzondere aandacht had hij daarbij voor dieren en bloemen. Maar ook bedelaars en blinden komen in beeld. Frank wilde het geziene in zijn foto’s bijna voelbaar maken en sprak de wens uit dat de kijker zijn werk bezag alsof deze ‘een dichtregel voor de tweede keer zou willen lezen.’

Foto: Robert Frank - Parijs, ca. 1950