Retrofocus: Argus C-serie

Het is Oskar Barnack die in 1913 de eerste kleinbeeldcamera bouwt, al weet hij zijn baas Ernst Leitz II pas in 1923 te overtuigen de camera te produceren. Volgens sommigen heeft de 35mm-camera zijn populariteit echter meer aan Argus dan aan Leica te danken. De Amerikaanse fabrikant Argus wordt in 1936 opgericht en na de populaire Model A komen in 1938 de Argus C en C2 op de markt.

Een Argus C2. Het is niet moeilijk te begrijpen waar de bijnaam 'the brick' vandaan komt. Foto: Steve Harwood

Argus C en C2

De Argus C, een niet gekoppelde meetzoekercamera, slaat niet gelijk aan. De C2 doet dat wel. Deze C2 is vrijwel gelijk aan de C, maar heeft wél een gekoppelde meetzoeker. Je ziet dus direct in je zoeker of de scherpstelling correct is. Het toestel heeft een zeer kenmerkend uiterlijk, de behuizing van metaal en bakeliet is hoekig tot en met. Zowel aan de voor- als bovenkant zitten echter diverse ronde tandwielen en knoppen waarmee je de camera bedient.

Om de camera zo voordelig mogelijk te houden, wordt gekozen voor een vast objectief, een 50mm f/3.5. Deze blijkt echter prima te presteren, vooral de scherpte wordt geroemd. Een jaar na de C2 wordt de C3 gepresenteerd en het is deze camera die de verkoopaantallen van Argus écht doet stijgen.

Dankzij de flitscontacten wordt de Argus ook binnenshuis inzetbaar. Hier een C3 Matchmatic met optionele lichtmeter en Honywell-flitser. Foto: Steve Harwood

Argus C3: het échte succes

Ten opzichte van de C2 is de C3 nauwelijks anders, maar de toevoeging van een flitscontact maakt dat de camera ook binnenshuis bruikbaar wordt. Tijdens zijn levensloop, die duurt tot 1966, wordt het toestel steeds iets aangepast. Zo krijgt het toestel in 1958 een standaard accessoireschoen en veranderen sommige knoppen iets van vorm. Toch verandert de basisvorm maar weinig en de laatste toestellen die in 1966 van de band rollen lijken nog steeds sterk op de eerste toestellen uit 1938.

Een advertentie van Argus, met boven de C33 en C44, onder de 'good old' C3. 

Argus C33: het lelijke eentje

Waarschijnlijk wat overmoedig geworden door het succes van de C3, komt Argus in 1959 met een geavanceerde camera op basis van die C3. Deze Argus C33 heeft verwisselbare objectieven, een hendel voor het door- en terugspoelen van de film in plaats van draaiknoppen en een optionele gekoppelde lichtmeter. Om het toestel een wat luxere uitstraling te geven, wordt er driftig gestrooid met chroom. Niet geheel toevallig was 1959 ook het jaar waarin de overdadige hoeveelheden chroom en gigantische staartvinnen van Amerikaanse auto's hoogtij vierden.

Argus slaat de plank echter compleet mis, want zo fraai als een '59 Cadillac is, zo lelijk is een Argus C33. Zeker met de optionele lichtmeter gemonteerd, zijn werkelijk alle verhoudingen zoek. Maar juist die lelijkheid geeft de C33 zijn charme, al denken potentiele kopers daar anders over. De C33 staat slechts twee jaar in de prijslijsten, de C3 houdt het uiteindelijk nog een aantal jaren langer uit.

Het is misschien wel een van de lelijkste camera's ooit gemaakt, deze C33. Juist dat bizarre uiterlijk geeft de camera echter zijn charme. Foto: Argus Museum

Vergane Glorie

Het lijkt bijna inherent aan de Amerikaanse afkomst, want net als Polaroid en Kodak is ook Argus niet meer dan een schim van zichzelf. Op hun uit 2008 en 2009 stammende website (aldus het onderschrift) zien we het huidige aanbod van Argus: goedkope digitale compacts. Ook deze Amerikaanse droom lijkt uiteengespat.