Fotograaf Thirsa Nijwening over sfeer en visie

Tekst Nina Oomen  Fotografie Thirsa Nijwening

Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO Pro 3.2025

Fotograaf Thirsa Nijwening groeide op in Harderwijk en verhuisde tijdens haar studie naar Utrecht, waar ze nog altijd woont. Fotografie was niet iets dat haar van jongs af aan werd meegegeven. ‘Ik heb geen familie waar fotografie in voorkomt of een heel spannend verhaal rond de start van mijn interesse,’ vertelt ze. ‘Na mijn vmbo kwam de vraag: wat wil je nu? Op dat moment wist ik het eigenlijk niet zo goed.’ Toch werd tijdens haar schooltijd een zaadje geplant. Als een van de eerste klassen kreeg ze lessen in Photoshop — daar ontstond haar interesse voor beeld, letterlijk én figuurlijk. Bij het kiezen van een vervolgopleiding viel haar keuze op de studie Audiovisuele Productie aan het Deltion College. Daar maakte ze kennis met fotografie én videografie, inclusief alles wat daarbij komt kijken: van opname tot nabewerking.

Hoewel haar opleiding een stevige basis legde, leerde Thirsa het meeste in de praktijk. Ze is dan ook van mening dat je niet per se een opleiding nodig hebt om als fotograaf te kunnen werken. ‘De meeste kennis heb ik in de praktijk opgedaan,’ zegt ze.

‘Ik vind niet dat je per se een opleiding nodig hebt om als fotograaf te werken’

Camera Canon 5D MKIII | Objectief Sigma 70-200 HSM Sports 200mm | Diafragma f/2.8 | Sluitertijd 1/160s | ISO 800

Voor haar is fotografie een samenspel van techniek, gevoel en een eigen visie. Juist de diversiteit aan stijlen en invalshoeken maakt het vak voor haar zo toegankelijk én interessant. Na het mbo koos ze bewust voor een aanvullende hbo-studie Communicatie & Media. Niet omdat ze afstand wilde nemen van fotografie, maar juist om haar creatieve vrijheid te behouden. ‘Ik wou namelijk mezelf de ruimte geven niet te ‘moeten’ fotograferen, maar het ‘mogen’ doen binnen mijn eigen passie.’ Die vrijheid heeft ze nu gevonden in haar werk binnen het communicatieveld, waarin contentcreatie een grote rol speelt. Zo blijft fotografie een essentieel onderdeel van haar werk, maar wel op haar eigen voorwaarden. ‘Ik heb er nooit naar gestreefd om alleen maar als fotograaf te werken. Daarvoor is mijn band met het medium te kwetsbaar. Ik wil fotograferen als ik het voel, niet omdat ik moet presteren. Dat betekent dat ik ook in het communicatieveld werk, en dat is voor mij de perfecte balans.’

Thirsa kocht haar eerste spiegelreflexcamera, een Canon 40D, zonder al te veel analyse. 'Ik keek niet naar specificaties, ik wilde iets wat lekker in de hand lag.

Pas later ben ik me gaan verdiepen in techniek,’ deelt ze. ‘In het begin was het puur gevoel. Ik wilde gewoon iets vastleggen wat ik zag, of beter gezegd: wat ik voelde.'

‘Je wordt als maker gedwongen om na te denken over je plek in de ruimte’

Camera Canon 5D MKIII | Objectief Sigma 70-200 Sports | Diafragma f/2.8 | Sluitertijd 1/1000s | ISO 200

Die houding zie je terug in haar werk, waarin rust en autonomie belangrijke thema’s zijn. Ze kiest haar opdrachten zorgvuldig, werkt het liefst in kleine teams en bewaart ruimte voor haar eigen series. 'Ik ben niet iemand die elke dag shoots draait om de agenda vol te krijgen.

Ik ben het meest op mijn plek als ik de ruimte krijg om echt te kijken, te vertragen. Of dat nu in een Japans theehuis is of bij het fotograferen van een campagne voor een merk.' Wat haar inspireert, zijn niet grote maatschappelijke thema’s, maar juist de natuurlijke variaties van het dagelijks leven: lichtval, de wisseling van seizoenen, bewegingen van mensen. 'Licht is voor mij essentieel. De manier waarop een schaduw over een gezicht valt, hoe zonlicht door bomen breekt – dat maakt of breekt een beeld. Ik werk vrijwel altijd met natuurlijk licht. Soms gebruik ik een reflector, zoals de Sunbounce met een zilver-gouden zijde, maar ik blijf zoveel mogelijk trouw aan wat er al is.'  Juist door haar keuze om fotografie niet als enige inkomstenbron te zien, blijft haar motivatie hoog. 'Ik heb het geluk dat ik kan fotograferen wanneer het past, en dat betekent dat ik mijn creativiteit kan bewaren. Het stelt me ook in staat om projecten aan te pakken waar ik echt achter sta.'

Een Japans avontuur

Begin 2024 vertrok fotograaf Thirsa Nijwening voor langere tijd naar Japan, een land dat haar al jaren fascineerde. 'Ik wilde altijd al een tijdje in het buitenland wonen. Fotografie in Japan sprak me aan door de esthetiek, de cultuur, de manier waarop traditie en moderniteit naast elkaar bestaan. Alles is er visueel doordacht, tot aan de verpakking van een simpel product in de supermarkt.' Wat haar vooral raakte, was de kimono: niet als kostuum, maar als belichaamde traditie. 'Kimono is een eeuwenoude cultuurvorm, geen mode-item. Elk element heeft betekenis – van het patroon tot de richting waarin de stof gevouwen wordt. Ik wilde het niet gebruiken als louter visueel element, daarom ben ik een opleiding kitsuke gaan volgen.

Inmiddels ben ik gecertificeerd in het correct aankleden van kimono, wat me helpt om de juiste beelden te maken met respect voor de context.' 

Voor haar tweede kimono-serie huurde ze een binnenlocatie in het centrum van Tokyo. Een kleine ruimte met houten panelen, diffuus licht en een verstilde sfeer. 'De locatie voelde alsof je een andere wereld binnenstapte. Alles viel op zijn plek. We werkten met een klein team – een styliste, een model en ikzelf – en er was nauwelijks behoefte aan woorden. Iedereen voelde wat het beeld nodig had.' Verteld Thirsa, 'Voor de styling van het model hebben we gebruik gemaakt van verschillende soorten kimono en obi, waaronder antieke varianten die soms tientallen jaren oud zijn. De beperking van beweging maakt het werk bijzonder. Je kunt geen gekke poses aannemen. Alles gebeurt in details: een hand die net iets draait, een blik die net iets langer blijft hangen. Dat vraagt ook iets van de fotograaf: geduld, aandacht, stilte.'

Maar ook haar commerciële werk spreekt tot de verbeelding. Zo fotografeerde ze onder meer het KLM-huisje 96 – een van de beroemde Delfts blauwe huisjes die businessclass-passagiers ontvangen. 'We kregen het huisje vlak voor de lancering en er was nog geen beeldmateriaal. Ik had letterlijk tien minuten op Schiphol om er iets mee te doen. Het licht viel op precies de goede plek en ik wist meteen: dit is het shot. Die beelden worden nog steeds gebruikt in campagnes.' In Japen werkt ze ook weer met een groot merk. 'Ik wilde herfstkleuren combineren met het product. Maar op een gegeven moment struikelde ik bijna achterover van een trap. Ik kon nét mijn camera redden. Zelf had ik een blauwe heup, maar de foto was het waard.'

Camera Canon 5D MKIII | Objectief Sigma 24-70 HSM 53mm | Diafragma f/2.8 | Sluitertijd 1/160s | ISO 1600

Camera Canon 5D MKIV | Objectief Sigma 50mm ART | Diafragma f/2.5 | Sluitertijd 1/200s | ISO 1250

De toekomst voor fotograaf Thirsa Nijwening

In haar vrije tijd leest Thirsa graag, verkent steden in haar eentje en is ze fanatiek in de sportschool. 'Vier keer per week krachttraining is voor mij vaste prik. Het helpt me mentaal én fysiek scherp te blijven. En ik hou van de balans tussen intellectuele prikkels en lichamelijke inspanning.' Ook in Japan leert ze omgaan met andere regels. Niet overal is fotografie welkom, en in sommige shrines mag je überhaupt geen DSLR-camera’s gebruiken. 'In Nederland is het vaak: ‘Wij zijn aan het werk, dus loop maar om ons heen.’ In Japan is het eerder: ‘Als wij ergens zijn, proberen we zo min mogelijk te storen.’ Dat vraagt aanpassing, maar ik vind het juist verfrissend.  Je wordt als maker gedwongen om na te denken over je plek in de ruimte.' 

Camera Canon 5D MKIV | Objectief Sigma 70-200 Sports 174mm | Diafragma f/2.8 | Sluitertijd 1/1000s | ISO 200

‘Ik wil werken aan projecten die mij energie geven’

Samenwerkingen met modellen verlopen meestal via haar netwerk. 'Ik kijk naar wie er past bij het concept. Ik werk vaak met mensen die ik al ken of die met dezelfde zorg en visie in beeld willen verschijnen. Dat maakt het proces veel prettiger.' Als favoriete fotografen noemt ze Ivana Micic, Evely Duis en Paul van der Veer. 'Ze hebben alle drie een uitgesproken stijl. De een werkt met veel kleur, de ander juist heel verstild. Als creatieven kun je onderling veel van elkaar leren en dat maakt dit vakgebied zo interessant.' 

De toekomst is voor Thirsa nog open, maar dromen zijn er genoeg. 'Ik zou graag een campagne willen fotograferen voor een modern kimonomerk. Er zijn jonge designers die de traditionele elementen gebruiken in combinatie met moderne prints of silhouetten. 

Dat is precies het soort balans waar ik blij van word.' Daarnaast staan reizen naar Hokkaido, Fukuoka, IJsland en Noorwegen op haar lijst. 'Elk landschap heeft een uniek element, waardoor het ontdekken van nieuwe plekken blijft intrigeren. De diversiteit in natuur op verschillende plekken in de wereld is een inspiratiebron waar ik nog geen 10% van heb ontdekt. Dat soort omgevingen inspireren me op een ander niveau.' En of ze ooit fulltime fotograaf wordt? Ze twijfelt. 'Wie weet wat de toekomst brengt. Ik wil werken aan projecten die mij energie geven, zodat ik dit ook terug kan investeren. Zodra je ervan afhankelijk bent om je huur te betalen, wordt die vrijheid kleiner.' 

Thirsa Nijwening genomen in Tokyo, 2024

Wil je meer zien van Thirsa's werk of haar volgen? Bezoek haar website via thirsanijwening.com of haar Instagram via @thirsanijwening

In de cameratas van Thirsa Nijwening: Camera’s: Canon 5D MK IV (hoofd),
Canon 5D MK III (backup)
Objectieven: Sigma 50mm f/1.4 ART, Sigma 85mm f/1.4 ART,
Canon 24-70mm f/2.8,
Sigma 70-200mm f/2.8 Sports
Reflector: Sunbounce (zilver/goud)
Bijzonder object: een Japanse omamori (gelukscharm) voor zakelijk succes – altijd bevestigd aan haar cameratas