Sarek Nationaal Park voor avontuurlijke fotografen

Een park zonder paden

Sarek Nationaal Park is uniek in Europa: er leiden geen wegen naartoe, er zijn geen hutten en ook geen gemarkeerde paden. Alles wat je nodig hebt of moet weten, moet je van tevoren uitzoeken, voorbereiden en zelf meedragen. Het park maakt deel uit van het grotere Laponia-gebied, dat op de UNESCO-werelderfgoedlijst staat. Sarek, en vooral het doorkruisen ervan, vraagt om toewijding. Maar wie die inzet toont, krijgt er iets voor terug: een natuurbeleving die zeldzaam en groots is. 

Vanaf Nederland vlieg je over het algemeen naar Stockholm, en vervolgens verder naar Kiruna of Gällivare in Zweeds Lapland. Vanuit Kiruna kun je met de trein naar Gällivare reizen, of direct met een huurauto verder. De toegang tot Sarek gebeurt meestal via de dorpen Kvikkjokk (voor zuidelijke toegang) of Ritsem (voor noordelijke toegang), bereikbaar per bus of taxi. Deze dorpen vormen de laatste punten van infrastructuur voor je het park in trekt.

Licht, schaal en ritme

Voor fotografen is Sarek een oefening in geduld. Naast de (prachtige) natuur is er niks. Het ontbreken van infrastructuur veroorzaakt visuele stilte, die met een beetje geluk alleen word opgevuld door hier en daar een dier. Hierdoor is het soms lastig om een duidelijk onderwerp te vinden om te fotograferen. Het vraagt voor een andere manier van kijken, eentje die zich laat lijden door natuurlijke composities. 

Het licht is hier op z’n mooist in de late zomer of vroege herfst. In die periode wordt het zachter, met de zon vaak laag aan de horizon, zoals we dat kennen van het gouden uur. Mist trekt ’s ochtends door de dalen, wolken vegen traag over de bergflanken, en als het licht doorbreekt ontstaat een sfeer die bijna schilderachtig is.

Wildernis zonder kader

Sarek is niet zomaar een mooi landschap; het is een compleet ecosysteem waarin alles met elkaar samenhangt. Een netwerk van bergen, valleien, rivieren, planten, bomen en dieren die zich op natuurlijke wijze tot elkaar verhouden en in balans houden. Er zijn hier ook geen klassieke fotoplekken. Wat je vastlegt is wat je zelf ontdekt. 

Hoewel er geen dorpen of permanente bewoners zijn binnen het park, zijn mensen hier niet volledig afwezig. De inheemse Sámi gebruiken Sarek al eeuwenlang als zomerweidegrond voor hun rendierkuddes. Hun aanwezigheid is seizoensgebonden en onopvallend. Soms zie je kuddes op de hellingen, sporen in de modder, of een geïmproviseerd kamp op afstand. Het is geen toeristische folklore, maar een levende cultuur die zich in stilte voortbeweegt door het landschap. Voor fotografen voegt dit een laag toe: subtiele sporen van mens in een verder ongerept geheel.

Ook voor wildlife fotografen zijn hier genoeg kansen om rendieren, poolvossen en roofdieren vast te leggen, alleen moet je wel goed kijken en geluk hebben. Maar over het algemeen zou je er toch naartoe reizen voor het landschap. Rotsen met korstmossen, rivierbochten met lichtval, gletsjerbeekjes die over steen stromen – detail en grootsheid wisselen elkaar af.

Traag reizen, traag fotograferen

Alles kost tijd in Sarek: van het koken op een gasbrander tot het veilig oversteken van een rivier. Als fotograaf moet je je hier ook op aanpassen en langzaam werken. Dit is juist ook de kracht van deze plek, het zorgt dat je langer, en soms dus beter, gaat kijken.

Een lichtgewicht kit is essentieel. Denk aan een compacte systeemcamera, een standaardzoom (24–70mm), eventueel een telelens (voor details in het landschap of dieren op afstand), en vooral: voldoende accu’s en geheugen. Er is hier geen oplader, geen back-up. Wat je hebt, is wat je meeneemt.

Praktische tips voor Sarek Nationaal Park

Je gaat niet 'even snel' naar Sarek Nationaal Park. Het vergt, zoals eerder genoemd, voorbereiding. De beste periode om te gaan is tussen eind augustus en begin september: het weer is dan meestal stabiel en de muggen zijn grotendeels verdwenen. Houd er wel rekening mee dat de eerste sneeuw soms al halverwege september kan vallen.

Kamperen is noodzakelijk in Sarek, dus neem een degelijke tent en brander mee voor je overnachtingen. Een GPS, kaart en kompas zijn geen luxe, maar absolute basisuitrusting. En als fotograaf wil je uiteraard dat je uitrusting veilig blijft. Bescherm je camera’s en accessoires goed tegen regen en condens – drybags zijn hier essentieel. 

Sarek vraagt iets van je. Maar het geeft ook iets terug: ruimte, traagheid en een andere manier van kijken. Voor fotografen die los durven laten van controle, van comfort, van haast is dit een bestemming die beelden oplevert die nergens anders gemaakt kunnen worden.