Michelle Sank brengt Kaapstad poëtisch in beeld
De internationaal bekroonde fotograaf Michelle Sank (1953) groeide op in Kaapstad, als dochter van Russisch-Joodse immigranten die naar Zuid-Afrika vluchtten. Het land waarin ze opgroeide was scherp verdeeld door huidskleur, afkomst en een beladen geschiedenis. Antisemitisme en apartheid waren voor haar geen abstracte begrippen, maar dagelijkse realiteit. Al op jonge leeftijd ontstond de drang om de menselijke conditie vast te leggen. Na haar studie verliet ze Zuid-Afrika en vestigde zich in het Verenigd Koninkrijk. Inmiddels woont en werkt ze in Exeter, waar ze naast haar fotografische praktijk ook lesgeeft aan een masteropleiding fotografie. Voor haar serie Ballade keerde Michelle terug – niet zomaar naar Kaapstad, maar naar de Sea Point Promenade: de plek die haar kindertijd kleurde, en nu het kloppend hart vormt van haar werk. Met haar kenmerkende portretfotografie onderzoekt ze de sociale dynamiek van deze publieke ruimte en brengt ze een intiem eerbetoon aan zowel de transformatie van Zuid-Afrika als haar eigen verleden.
Tekst: Nina Oomen | Fotografie: Michelle Sank
Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO PRO 2.2025
Michelle’s liefde voor fotografie ontstond in 1977, toen ze haar eerste camera kreeg: een Pentax. Die markeerde niet alleen het begin van haar technische ontwikkeling, maar gaf haar ook de vrijheid om de wereld op haar eigen, observerende manier vast te leggen. Met een achtergrond in Fine Art en een scherp oog voor detail weet ze ogenschijnlijk alledaagse momenten te transformeren tot beelden met emotionele diepgang. Fotografie is voor haar boven alles een manier om verbinding te maken met haar omgeving. Ze voelt een innerlijke drang die haar telkens opnieuw de straat op stuurt. 'Een van de meest recente ontmoetingen was met Jermaine Jacobs op de Sea Point Promenade,' deelt ze. 'Hij vertelde me dat hij net Miss Drag South Africa had gewonnen. Dat inspireerde me om een project te starten over drag queens in Kaapstad.'


Ballade: terug naar het hart van Kaapstad
Michelle Sank focust zich in haar werk op thema’s als sociaal-economische diversiteit, jeugd en gemeenschappen in stedelijke en kustgebieden. Haar nieuwe serie Ballade past daar naadloos in: een persoonlijk en intiem portret van mensen op de Sea Point Promenade en het bijbehorende Pavilion-zwembad. 'Mijn sterkste jeugdherinneringen liggen daar,' vertelt ze. 'Ik bracht er uren door, wandelend, spelend – het was een plek vol leven. En dat is het nog steeds.' Toch draagt de plek ook een beladen geschiedenis. Tijdens de apartheid was Sea Point uitsluitend toegankelijk voor witte Zuid-Afrikanen. Pas na de afschaffing van de apartheid in 1994 werd het een open, inclusieve ruimte.
'Voor velen is de promenade hun toevluchtsoord – een publieke plek die ze thuis niet hebben,' aldus Michelle. Voor haar is deze locatie dan ook zowel persoonlijk als maatschappelijk betekenisvol. Ballade is haar visuele terugblik op een stad die ze verliet en opnieuw leerde kennen. De promenade, stranden, groene zones en het zwembad zijn niet slechts decors, maar actieve ruimtes waarin dagelijkse rituelen en menselijke interacties zich afspelen. 'De relatie tussen mijn onderwerpen en hun omgeving moet een verhaal creëren,' zegt ze. 'Waarin aanwijzingen en metaforen een dieper begrip van het portret en de context mogelijk maken.'

Spontane ontmoetingen en oprechte verbinding
Michelle’s open en nieuwsgierige houding is essentieel voor haar werk. In Ballade richt ze zich op bezoekers van de promenade en legt ze een breed scala aan emoties vast: van kwetsbaarheid tot kracht, van verlegenheid tot zelfverzekerdheid. Vertrouwen opbouwen is daarbij cruciaal. Ze benadert mensen spontaan, vraagt of ze hen mag fotograferen en bouwt van daaruit aan een relatie. Soms ontstaan bijzondere connecties. Zo ontmoette ze in 2023 een jong meisje Zhara bij het zwembad. Het portret dat daaruit voortkwam, werd geselecteerd voor de prestigieuze Taylor Wessing Prize. Omdat er een model release nodig was, zocht Michelle contact met Zhara’s moeder, die in een township woont. 'Ik was ontroerd dat ze dit voor me regelde en zelfs geen betaling wilde accepteren.' In 2024 keerde Michelle Sank terug naar Kaapstad en gaf ze de familie een afdruk van het portret. 'Onze band is sindsdien alleen maar sterker geworden.'

'Jayllan had een bijzondere uitstraling en ik voelde me aangetrokken om die dag met hem te werken. Toen ik het wilde vragen kwam zijn vriendin naar me toe om te laten weten dat hij doof is, maar dat ze voor me kon vertalen. Hij is ook transgender en woont momenteel in een safe space hostel in Kaapstad.'

‘Deze meisjes straalden een gevoel van zelfvertrouwen en vriendschap uit - een feest van figuren in het landschap, dat doet denken aan historische schilderkunst. Deze foto is een van de Portrait Open Competition in de Sony World Photography Awards, 2024.’
Met Ballade wil Michelle Sank de sociale en culturele rijkdom van Kaapstad in beeld brengen. 'Ik hoop dat kijkers dit ervaren met een gevoel van respect, schoonheid en feestelijkheid.' Volgens haar is respect de basis van sociaal-culturele fotografie: 'Je moet je onderwerpen hun waardigheid gunnen. Dat is een van de grootste uitdagingen.' Om stereotypen te vermijden, vertrouwt ze op haar intuïtie. 'Ik probeer trouw te blijven aan mezelf en volg mijn instinct bij het maken van beelden.'

(Zelfportret Michelle Sank)
Begin 2025 was Ballade te zien bij Elliott Gallery in Amsterdam. Dit was de eerste keer dat de serie in deze context werd gepresenteerd. De tentoonstelling vormde een belangrijke mijlpaal in het Sea Point-project, dat Michelle in 2022 begon en waarin ze zich nog steeds verdiept. Ze heeft meerdere nieuwe ideeën in ontwikkeling, zowel projecten in Zuid-Afrikaals in het Verenigd Koninkrijk.
Wil je meer zien van Michelle Sank? Kijk dan op haar website michellesank.com of volg haar op Instagram via @sank_michelle.