Exposure: Willem Bosveld

“Als sociaal psycholoog weet ik dat veel van de dingen die we doen geen rationele achtergrond hebben. We vinden een schilderij mooi, maar het is bijna onmogelijk om te zeggen waarom en we weten inmiddels dat het, ook bij moeilijke beslissingen, beter is om er maar niet te veel over na te denken.

Anders gezegd, ik weet niet goed waarom ik de foto's maak die ik maak. In mijn foto’s probeer ik om een moment te bevriezen zo dat het los komt van de werkelijkheid. Alsof die werkelijk niet bestaat en de foto geënsceneerd lijkt. Zoals het winkelpubliek dat voor het stoplicht bij de Kalverstraat lijkt te poseren voor een groepsfoto, maar in werkelijkheid een zeldzaam moment van on-Amsterdamse gezagsgetrouwheid demonstreert. Ik heb er geen boodschap mee, hooguit dat de dingen niet altijd zijn wat ze lijken.

Ik heb altijd, meer of minder intensief gefotografeerd. Met mijn broer had ik een doka vanaf een jaar of 16, en ik herinner me nog goed het magische gevoel als een foto uit het niets ontstond in de bak met ontwikkelaar. Ik heb met van alles foto's gemaakt, Polaroid, een Nikkormat, veel compactcameraatjes, een Holga lomo, een telefoon.

Toch interesseert techniek me niet of nauwelijks. Ik heb een canon EOS 450D, omdat een vriend van me die ook had. Met een Canon 17-85 mm lens, en mijn favoriet, een Sigma 10-20mm lens, omdat ik daarmee de grote ruimte kan vangen. Ik word gelukkig van ruimtelijkheid in mijn foto’s.

Ik vind veel fotografen boeiend en wandel vaak even bij Foam op de Keizersgracht naar binnen. Daar zag ik ook de strandfoto's van Massimo Vitali. Grote groepen mensen op een strand. Zo zou ik het ook willen."

 
Foto's © Willem Bosveld