Test: Olympus E-400/Zuiko 14-42 mm f/3.5-5.6
De E-400 laat een behoorlijke scherpte per pixels zien. De jpeg-compressie in de beste kwaliteit (Super High Quality; SHQ) geeft de foto's wel net een tikkeltje te veel verscherpingseffect mee in vergelijking met de Canon EOS 400D en Nikon D80, die evenals de
| OORDEEL |
+ snel aanpasbare kleurtoon, goede kleurbalans in Natural "Een 10-megapixelcamera voor een scherpe prijs, die het alleen bij tegenlicht moeilijk heeft." Uitgebreide specificaties >>> |
Kleuren
Kijk je naar de kleuren, dat doet de E-400 het behoorlijk goed. Geen overdreven groen of rood, misschien net iets te veel blauw. Voor wie de foto's te mat vindt, verandert in het cameramenu Picture mode de toonstelling van Natural naar Vivid. De Canon EOS 400D-jpeg's zijn daarentegen standaard iets te rood en ook de Nikon D80 geeft foto's een tikkeltje meer smaak mee in groen, blauw en rood.
De Olympus E-400 houdt echter niet van tegenlicht en de prestaties in een exact dezelfde situatie – een vliegtuigcockpit met uitzicht naar buiten – zijn opvallend slecht vergeleken met de gelijk geteste Pentax K100D. Van de buitenwereld zie je maar weinig. Zet je een invulflits aan, dan is het resultaat niet veel beter. De camera meet dan overigens vooral het licht van buiten en maakt ook het interieur te donker. Bij de Pentax K100D heb je zonder flitser goede weergave van het leven binnen en buiten de cockpit. Met invulflits staan zowel het interieur als exterieur goed op de plaat. In resolutie kun je de 6-megapixelfoto's van de K100D uiteraard niet vergelijken met die van de 10-megapixel-Olympus.
Lees meer
