Over knuppels en schapen

In de fotografie heb je van die (vooral Europese) mythische merken waar menig fotografieminnend mens stil van wordt. Ze verlekkeren zich aan de reclameuitingen en hopen er ooit mee te kunnen fotograferen. Meestal in de volle overtuiging dat dan zijn/haar fotografisch kunnen tot nog grotere hoogtes gedreven zal worden. Neem bijvoorbeeld de Duitse rode stip, of het fabelachtige Zweedse middenformaat. De Europese merken ogen nog net wat exclusiever dan alle Oosterse samoeraimerken.

En wat te zeggen van al die lammeren die blindelings achter hun merk aanhuppelen? Die met hun onophoudelijk geblaat alle andere merken tot zwarte schapen verheffen. Prachtig toch al dat gemekker. Het is kostelijk leesvoer op fotofora en in fotobladen! Voor de merken zelf is negatieve aandacht geen schande (slecht nieuws is ook nieuws), het is gratis reclame!

Voor de merken gaat het om de verkoopcijfers, de hele slimme verkopen hete lucht of onzichtbare knuppels. Wij schapen stinken er keer op keer in. En vooral wanneer wij ons weer eens beetgenomen voelen, vindt iedereen, ondergetekende inclusief, het wel eens fijn om veilig verscholen in de kudde, andere schapen zwart te maken.