Interview met Mariëtte Schrijver

Wat dacht je toen je naam werd omgeroepen?

Ik schok! Ik dacht dat er iets niet klopte, want er viel deze keer alleen een eerste prijs voor de smartphonefotografie, vorig jaar had ik de eerste prijs en toen was er ook echt een tweede prijs.

Had je niet verwacht dat jij dan misschien de hoofdprijs zou winnen?

En er is nog nooit een hoofdprijs gevallen met smartphonefoto, dus ik verwachtte het niet nee.

Hoe ben je tot dit resultaat gekomen?

Ik ben helemaal niet gebonden aan enige fotografische regel, ik ken ze ook helemaal niet. Ik heb geen camera behalve die van in mijn iPhone. Het maakt toch eigenlijk niet uit, je zet uiteindelijk een beeld neer. Of die nou uit meerdere beelden bestaat of een enkel beeld door een camera genomen, of achteraf bewerkt.

Dus voor jou gaat het meer om het resultaat dan het medium dat je gebruikt?

Uiteindelijk gaat het mij om het beeld. Niet om de mooi, niet om het plaatje, maar om de sfeer, de gemoedstoestand. En of dat nou een foto, sculptuur, een schilderij of een borduurwerkje is. Het maakt eigenlijk niet uit, als het pakt dan pakt het.

Je vertelde dat je meer dan 50 lagen gebruikt hebt in je werk. Best veel. Hoe weet je dan dat het beeld uiteindelijk af is?

Dat voel je, dat is een onderbuikgevoel. En je kunt verdergaan en het beeld verpesten, maar gelukkig kun je dan nog terug naar de vorige versie. Door een foto kan ik op deze manier misschien wel tien beelden maken die goed zijn. Want dat meisje, dat ik ‘Orange’ noem, daar heb ik verschillende versies van. En ze zijn allemaal anders van sfeer.

Dan heb je toch de juiste gekozen, die de jury ook mooi vond.

En nu? Ga je door met smartphonefotografie?

Ik kan het toch niet laten. [Lacht] Ik wil mijn schilderwerk wat meer samenbrengen met fotografie. Wat dat gaat worden weet ik nog niet, dat zie ik wel. Ondertussen blijf ik gewoon doorgaan met foto’s maken op mijn telefoon. En elke keer is het een verrassing wat er uit gaat komen.

Dus het wordt spannend wat we van je kunnen verwachten?

Ik weet niet of dat spannend wordt, maar vooral gewoon heel leuk. Ik heb bijvoorbeeld een expositie in New York in 2018 gepland. En mijn werk heeft ook al in Barcelona en Tokio gehangen. In Nederland staat smartphonefotografie nog niet zo stevig in zijn schoenen als in het buitenland. Ik verwacht dat de concurrentie voor de Fotogram Prijs volgend jaar nóg hoger is, want ik vond het dit jaar al goed.