Interview: Mariëlle van Uitert

Redactie DIGIFOTO Pro
Na het in beeld brengen van het werk van de Nederlandse ISAF-militairen, keerde Mariëlle van Uitert terug naar Afghanistan. Met 'De Erfenis' laat zij zien hoe diezelfde militairen het land achterlaten. Op 1 augustus droegen zij het commando over aan de Amerikanen en Australiërs.

Haar eerste keer in Afghanistan was in de zomer van 2008, maar al eerder was Marielle op plaatsen op deze aarde geweest waar de meesten voor zouden bedanken. Van Rwanda via Nepal naar de Centraal Afrikaanse Republiek; de fotografe werkt, naar eigen zeggen, altijd instinctief en met gevoel, wat zij ook vast wil leggen. Fotografeerde ze vorig jaar april nog voor haar serie 'Wounds of Iraq' in het gelijknamige land, dit jaar ging ze voor ‘De Erfenis’ opnieuw terug naar een oorlogssituatie. Op zoek naar de werkelijkheid in onvertelde verhalen, daar waar overleven de enige keus is. 

Onder de bescherming van Defensie liep zij in mei en juni tien van haar 22 dagen in Afghanistan voetpatrouilles. Ze volgde de Luchtmobiele Brigade in de Baluchi vallei in Chora en patrouilleerde met mariniers van Tarin Kowt naar Cop Tabar. De serie, welke ook in boekvorm verkrijgbaar is, wordt van 6 september tot 4 oktober tentoongesteld in de Centrale Bibliotheek te Arnhem.

Hoe was het om weer terug te keren naar een oorlogssituatie en in welk opzicht was het dit keer anders?

“Het klinkt misschien raar, maar het was geweldig. Ik probeerde wederom beelden van de situatie vast te leggen, die nu heel schizofreen is. De spagaat waarin de mensen zich bevinden tussen coalitietroepen en de Taliban is overduidelijk aanwezig. Twee jaar terug zwaaiden de kinderen, nu rennen ze weg, houden hun handen voor hun ogen en zijn ze gespannen. Naast het feit dat de situatie veranderd was en ik er tijdens de gevaarlijkste maand was, gebruikte ik de eerste keer meer om te ontdekken.”

En wat heb je deze keer aan die 'ontdekkingsfase' gehad?

“De eerste keer dat je ergens bent is alles nog nieuw en dat wat je fotografeert vormt dan ook meer een schets van de situatie. Ik dacht dat kleur daar geschikt voor was, omdat ik het zo realistisch mogelijk weer wilde geven. Omdat dit de laatste missie was wilde ik deze sowieso in zwart-wit schieten en omdat ik bekend was met verschillende situaties was ik een stuk relaxter. De schets werd deze keer een schilderij.”


Foto's © Marielle Uitert / De Erfenis

afbeelding van Redactie DIGIFOTO Pro

Redactie DIGIFOTO Pro | Redactie

Bekijk alle artikelen van Redactie