Koesteren van mislukkingen: op je bek gaan is een leerervaring en bevordert jouw fotografiecompetenties
Het fotograferen van mislukkingen
Door de jaren heen is het heel gewoon geworden om vooral successen te vieren en succesverhalen te delen. Maar het is geen geheim dat een mens in de praktijk vooral leert van z'n fouten. Maar wat is een briljante mislukking en hoe kan je je als fotograaf hierin profileren?
Wat is een te gekke mislukking?
Je mag natuurlijk enorm balen als iets niet lukt zoals je het had bedacht. Geef dit gerust even de tijd, laat het op je inwerken en geef het een plek. Tijdens zo'n periode van reflectie kan je voor jezelf proberen een les te trekken uit je mislukte project. Had je misschien eerder ergens mee moeten stoppen? Waren de verwachtingen wel helder? Is het onderdeel van een gewoonte die je moet te zien doorbreken? Had je je beter moeten voorbereiden? Was de timing wel juist? Was je klant of doelgroep hier wel klaar voor? Heb je het niet moeilijker gemaakt dan noodzakelijk? Is het onderdeel van je experimenteerproces? Is dit überhaupt wel een mislukking? Leidt deze mislukking tot problemen of juist tot kansen?
Zolang je bereid bent om na een mislukking jezelf kritische vragen te stellen waardoor je kan groeien en kan innoveren, draagt dit bij aan een duidelijke visie voor jou als fotograaf. Want op je bek gaan is een leerervaring en bevordert jouw competenties om je als fotograaf te wapenen tegen ogenschijnlijke rampspoed en desillusies.
Koesteren van imperfectie
Als je na een taai en tergend langzaam fotografieproject moet concluderen dat de ene na de andere foto niet het resultaat geeft dat je had bedacht, dan kan je dit natuurlijk krampachtig voor jezelf houden en overwegen het project helemaal opnieuw te doen. Het is echter de moeite waard om de - in jouw ogen - ploerten van foto's toch te delen. Het zou namelijk zomaar kunnen dat anderen de schoonheid zien in jouw geschoten materiaal. Een ieder kijkt immers op z'n eigen manier naar het beeld, vanuit een eigen referentiekader. Daarnaast kan je aan de hand van de reacties je eigen beoordeling bijstellen, wat maakt dat je zomaar ineens iets meer tevreden zou kunnen zijn met je werk. Want overnieuw beginnen kan altijd nog.
Dan gaan we nog een stapje verder. Het is namelijk ook een hele goede optie om het proces van je werk te delen als mislukking. Dat betekent dat je niet zozeer je foto's als mislukking ziet maar de weg ernaartoe. Neem anderen mee in wat je aanvankelijk voor ogen had en wat je anders had moeten aanpakken. De foto's die je erbij plaatst zijn in dat perspectief niet mislukt, want die krijgen als ondersteuning van je verhaal een hele doelmatige functie. Zo kan je publiek er ook wat van leren.
#filmisnotdead
Op Instagram is onder de hashtag #filmisnotdead een tegenbeweging van perfectie gaande. Foto's die onder deze tag worden geplaatst zijn in principe zodanig mislukt dat ze mooi zijn om naar te kijken. Mensen zijn per ongeluk gefotografeerd met hun ogen dicht, zijn bewogen, onscherp, bevatten vlekken en zijn over- of onderbelicht. Ze representeren het echte leven, wekken nieuwsgierigheid en een gevoel van solidariteit op. Want niks is leuker dat iets te laten zien wat echt is. En daar hoort de schoonheid van mislukking gewoon bij!
Lees meer
