Exposure: Raoul Vernede

'Het bleek een lastig thema – Hulp helpt! Goed werk in uitvoering – zeker gezien de gevoeligheid van het onderwerp. Het was voor mij een uitdaging om op integere manier in beeld te brengen hoe nabestaanden van geweldsslachtoffers hulp krijgen en deze ervaren. Het meedoen aan fotowedstrijden dwingt mij sowieso om mezelf te focussen op een bepaald onderwerp en me daar helemaal in vast te bijten.'

Onderwerp

'Voordeel is dat je niet over het thema of onderwerp na hoeft te denken. Vaak is het echter wel weer een hele uitdaging om het onderwerp van zo’n wedstrijd uit te werken. Hoe te benaderen en hoe vind je personen die mee willen werken? Via veel zoekwerk op internet heb ik uiteindelijk iemand bereid gevonden om mee te werken aan het project en dit heeft onderstaande serie opgeleverd.'

Waarom?

'Hoewel ik al jaren fotografeer, vraag ik me soms af waarom. Voor wie maak ik ze eigenlijk? Wat is belangrijker: dat de foto's technisch goed zijn of dat de plaat op artistiek vlak aanspreek? Maar ik stel mezelf ook de vraag wat ik zal fotograferen. Eigenlijk is het een constante zoektocht binnen de oneindige mogelijkheden die fotografie biedt.'

Verhaal

'Als documentairefotograaf wil ik geen móóie foto's maken, maar er een verhaal mee vertellen. Dat is niet makkelijk en je moet goed kiezen welke foto's elkaar versterken en hoe je de spanning voor de kijker erin houdt. Met name door het maken van een aantal grotere series ben ik de afgelopen jaren gegroeid. Ik werk veel in zwart-wit om zo meer focus op de inhoud en niet op de kleuren te leggen. Hetzelfde geldt voor de serie voor Stichting Slachtofferhulp.'

Verdriet

'Voor die serie was het namelijk het moeilijkste om mensen te fotograferen met groot verdriet. Verdriet dat soms al heel wat jaren aanwezig is en waar de omgeving vaak geen weet van blijkt te hebben. Ik hoop met deze serie dat ik het verdriet, maar ook de mooie herinneringen aan een verloren zoon passend heb vastgelegd.'

Foto's © Raoul Vernede