Exposure: Indra Moonen

“Ik ben begonnen met analoge kleinbeeld zwart-wit fotografie, maar ben ook even afgeweken naar digitaal. Uiteindelijk ging dat vervelen en ging ik weer terug naar film, maar dan op midden- en grootformaat. Ongeveer anderhalf jaar geleden kwam ik via een Youtube-filmpje het alternatieve  collodionfotografie tegen, daterende uit 1851. Ik was zo gecharmeerd hiervan dat ik inmiddels vrijwel niets anders meer doe. 

Leegheid

Mijn favoriete onderwerp, naast landschappen die op eenzelfde manier worden ingevuld, is eigenlijk het desolate en de leegheid (van ons menselijk bestaan). Al dan niet opgevuld met onze typische, oppervlakkige, eigenhandig gefabriceerde bubbel van leugens. Als ik mensen nodig heb in mijn beelden gebruik ik meestal mezelf. Dan hoef je niets uit te leggen of afspraken te maken, hetgeen tijd en inspiratie kost. 

Fouten

Mijn beelden zijn vrij somber, mede door mijn voorliefde voor het gebruik van zwart-wit. Daarnaast kies ik voor een imperfect proces als collodion waar de 'fouten' bijdragen aan het uiteindelijk beeld. Dat zit trouwens dichter bij perfectie dan de mensheid ooit zal komen.

Alleen

Mijn 'workflow' bij negatieven behelst het afdrukken en afwerken in een doka. De glasplaten gemaakt met collodion worden getoond zoals ze zijn. Donkere ruimtes zijn daarbij zeer aangename plaatsen om de tijd door te brengen. Alleen.”

Foto's © Indra Moonen