Lichtsterke supergroothoekzoom

De Sigma 14-24mm f/2.8. Goed genoeg voor de ART-serie?

Dre de Man 1761
Sigma heeft met de serie ART-objectieven een naam hoog te houden. De 50mm en de 85mm zijn van zeer grote kwaliteit en hebben het beeld van Sigma enorm verbeterd. De nieuwe CEO en eigenaar van Sigma lijkt vastbesloten op deze lijn verder te gaan. Maar een 14-24mm f/2.8 is een uiterst gecompliceerd objectief. Zou het goed genoeg zijn voor de ART-serie?

Als het gaat om supergroothoekzooms heeft Sigma een lange geschiedenis. Al voor het digitale tijdperk had Sigma een 12-24mm f/4.5-5.6 die lange tijd de grootboek was met de kortste brandpuntsafstand voor full frame, nu ja, kleinbeeld. Alleen fisheyes hadden een kortere brandpuntsafstand, maar die zijn uiteraard niet vergelijkbaar. Als je in die tijd een echte supergroothoek wilde, was de Sigma vrijwel de enige mogelijkheid.

De eerste digitale camera’s waren APS-C, dus ook daar was de Sigma een welkome aanvulling. Daarna kwamen steeds meer objectieven van andere merken in dit bereik en met de komst van fullframe werden de  ‘oude’ supergroothoeken weer bruikbaar.

Hoogste tijd

Digitaal stelde al snel hogere eisen dan film. Nikon was de eerst die met een zeer goed objectief in dit bereik kwam (ook een 14-24mm f/2.8), pas na zeven jaar kwam Tamron en onlangs voegden Canon en Sony zich bij deze illustere groep. De oude 12-24mm van Sigma bleef (in een iets aangepaste versie) in de handel, maar na een aantal jaar werd het tijd voor Sigma om een nieuwe versie te ontwikkelen. Tijdens een interview met DigifotoPro op de Photokina gaf Sigma al aan dat als ze een supergroothoekzoom zouden ontwikkelen, ze waarschijnlijk wel van het oude ontwerp uit zouden gaan. Kortom: nu is die oude er in een heel andere gedaante en het is meteen ook een ART-objectief.

Een van de beelden die wij maakten met de Sigma 14-24mm f/2.8

Het oude objectief blonk uit door zijn kortste brandpuntsafstand van 12mm. Dat is nu niet meer zo: het is een 14-24/2.8, niet zo extreem kort als Canon en Sony, maar 14mm is eigenlijk ook al heel kort. Het voordeel van 14mm is dat de lichtsterkte tot f/2.8 kon worden opgevoerd (Canon en Sony houden het op f/4) en dat is in de praktijk vaak belangrijker. In combinatie met een standaardzoom heb je een mooi groothoekbereik voor reportages en de bijbehorende lichtsterkte. De Sigma heeft geen stabilisatie (dat zien we verder alleen bij Tamron), maar dat is meestal ook niet nodig bij een supergroothoek. Bij de sluitertijden waarmee uit de hand gefotografeerd kan worden zit je vaak al op of onder de grens voor het voorkomen van bewegingsonscherpte door beweging van het onderwerp en bij landschappen gebruik je vaak een statief.

De complete review

In het komende nummer van DIGIFOTO Pro lees je de complete review van de Sigma 14-24mm f/2.8 . Neem snel een abonnement. Je kunt deze editie - na verschijning - en voorgaande nummers ook los bestellen voor € 7,95, inclusief verzendkosten (binnen Nederland). 

 

afbeelding van Dre de Man

Dre de Man | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Dre