Boekrecensie: het Amsterdamboek

Maar liefst vijf samenstellers telt het Amsterdamboek: vader Chris Hoefsmit (63) en zijn twee zonen Daan (27) en Jurriaan (24) – alledrie fotografen – werden ondersteund door de zeventigjarige kunstenaar René van der Meulen en vormgever Fred Icke (46). Samen schoten zij meer dan tienduizend pretentieloze foto's van de stad Amsterdam. Naar eigen zeggen hebben ze 'iedere straat binnen de ring minutieus in beeld gebracht', van de Apollolaan tot de Zocherstraat en van de Dam tot de Zuidas. Ze garanderen iedereen met een liefde voor Amsterdam dan ook uren kijkplezier en daar zal inderdaad geen discussie over bestaan.

Tienduizend foto's

Ben je minder begaan met het lot van Amsterdam, dan zal het boek echter vrijwel direct overkomen als een allegaartje van plaatjes. Foto's van straatnaambordjes, willekeurige voorbijgangers, gevels, vuilnisbakken en al het andere dat je in een grote stad voorbij ziet komen. Het credo van de makers was dan ook niet voor niets 'door de stad lopen en kijken'. Het enige dat daar aan toegevoegd kan worden is afdrukken. Tienduizend foto's op 512 pagina's is het resultaat, zonder bijschrift, paginanummering of of plattegrond. Als je de beelden dus niet kan plaatsen, is er geen ontkomen aan de tsunamie van foto's. 

Amsterdam

De vijf mannen zijn – hoewel het niet aan het boek af te zien is – gestructureerd aan het werk geweest. Ze hebben de stad in vijf stukken verdeeld en zijn aan de slag gegaan. Namiddagen, weekenden of vrije dagen werden opgeofferd aan een reisje naar Amsterdam. Dat begon allemaal toen vader Chris met het idee voor het boek kwam na een soortgelijk (succesvol) project uit te hebben gevoerd in hun woonplaats, Haarlem. Om het gebied dit keer enigszins af te bakenen werd de ring A10 hun grens, met uitzondering van de Amsterdam Arena. Naast een stortvloed aan foto's geeft het boek dus ook een waterval een indrukken en de een beeld van de vele gezichten van een stad als Amsterdam.

Uitzondering

Op de volledig bedrukte pagina's staan de foto's tegen elkaar aan, alle mogelijk formaat afwisselend. De ene keer hoge foto's van klokkentorens, op de volgende pagina tientallen exemplaren met alleen maar bootjes. De enige foto die een hele spread heeft gekregen is er een van de de rondvaart van het Nederlands Elftal, nadat ze de tweede plek hadden behaald op het WK. Een uitzondering in een uitzonderlijk boek over een uitzonderlijke stad.