Albert Dros fotografeert ('s nachts) de mooiste plekken ter wereld
Astrofotografie kan in heel veel vormen worden uitgevoerd. Er zijn mensen die enorm dure telescopen en dure speciale camera's gebruiken om de nevels en sterren van heel dichtbij vast te leggen. Albert Dros houdt het liever simpel en puur.
Sterrenhemel
Nachtfotografie combineren met landschappen; normale objectieven, normale camera's en gewoon de sterrenhemel vastleggen zonder te veel gedoe. 'Dat vind ik prachtig, juist omdat ik landschapsfotograaf ben natuurlijk,' zegt Albert Dros. In zijn opzicht is het combineren van de Melkweg of stersporen met een landschap het allergaafst. 'Je bent dan nog creatief bezig met compositie.'
Hier ligt dan ook zijn focus. Wat hij lezers vooral op het hart wil drukken is dat nachtfotografie al met hele goedkope en vrij relatief basic gear mogelijk is. 'Al kun je het natuurlijk altijd zo gek maken als je zelf wilt. Je hebt camera's die heel goed presteren op hoge ISO-waarden, maar toch is het fijn om te weten dat je met entry-level camera's al gewoon de Melkweg en sterren kunt vastleggen.
Vroege vogel
In Nederland is het echter niet zo makkelijk. Het is wel mogelijk, te zien aan de resultaten van fotografen die het in Nederland probeerden, maar je ziet altijd lichtvervuiling aan de horizon. Wat het lastig maakt, is dat velen lichtvervuiling verwarren met een ondergaande zon aan de horizon. Je denkt dan dat het licht van de zon nog aanwezig is, maar helaas is het lichtvervuiling, het licht van de steden.
Gelukkig zijn er websites, zoals Darksite. Een soort Google Maps die plekken van lichtvervuiling aan geeft. Hierop zie je ook dat Nederland (bijna) de meeste lichtvervuiling heeft van de hele wereld. Alleen Las Vegas komt erbij in de buurt.
Maar toch, als je heel erg inzoomt zal je zien dat er altijd gebieden zijn waar het nog steeds mogelijk is. Dan praat je over bijvoorbeeld de Veluwe. Het donkerste is het nog op de Waddeneilanden en verder is het al goed vertoeven in Friesland en Groningen.
'Het moet uiteraard onbewolkt zijn, dat is logisch', zegt Albert. 'En ook moet er geen maan in de lucht zijn.' Dit laatste plan je aan de hand van maanfases. Er moet uitgekeken worden wanneer de nieuwe maan er is. En ook maakt het verschil uit wanneer de maan boven de horizon is. De maan is de grootste lichtvervuiling in de lucht, dus Albert raadt aan om deze zoveel mogelijk te vermijden.
Wintermaanden
Wat ook belangrijk is om te onthouden, is dat veel mensen de core van de Melkweg willen fotograferen, maar dat deze in de wintermaanden helemaal niet te zien is. De Melkweg fotografeer je in de lente- en zomermaanden. Daarbij verschilt het ook nog eens hoe de Melkweg eruit ziet boven de horizon gedurende het jaar. 'Nu is hij bijvoorbeeld zichtbaar, maar hij staat heel erg laag. In de zomer staat hij hoger en is hij imposanter in je foto's aanwezig. Je zult vroeg uit je bed moeten,' aldus Albert.
De core is in de zomer rond 04:00 te fotograferen. Maar je hebt minder lang de tijd, want het is heel laat donker en weer vroeger licht. 'Vroege vogels zullen hier uiteindelijk de beste shots krijgen.'
Favoriete locatie
Op de vraag of hij een favoriete locatie heeft om te fotograferen is Albert heel duidelijk: 'nee, dit vragen mensen mij wel vaker maar ik heb geen favoriet. Ik probeer altijd nieuwe gebieden uit te vinden. Tegenwoordig vind ik het vooral leuk om naar locaties te gaan waar vrijwel niemand naartoe gaat. En telkens probeer ik daar nieuwe interessante natuurlocaties (en daarmee ook uitdagingen) te vinden.' Het gevoel van nieuwe gebieden verkennen, zorgt er bij de Sony-ambassadeur voor dat hij zijn passie vasthoudt.
Voor Albert gaat het vooral om de condities. 'Ik kan een prachtlocatie hebben maar als het de hele week strak blauwe lucht is en het licht is niet mooi dan word ik daar niet blij van. Dan kan je nog beter in Nederland zijn, met zijn mooie en interessante luchten.'
What's in the bag
'Ik werk met twee camera's. De Sony A7RIII en Sony A7III.' Albert schiet het meest met zijn A7RIII. Toch wel zo'n 90%. Dit omdat deze camera in zijn mening het meest detail levert, het meeste aantal megapixels heeft en geen low-pass filter bevat. 'Dit is voor landschappen vooral heel erg fijn. De goede ISO-control en het hoge dynamisch bereik werken uiteraard ook mee.'
'Mijn Sony A7III gebruik ik als back-up en voor video. Het is een hele snelle camera, wat fijn is als ik bijvoorbeeld een roofvogel wil fotograferen. De autofocus is een stuk sneller dan de A7RIII. Dit is bij een landschapsfoto uiteraard niet nodig. Nu werk ik zelf best wel traag. De A7RIII is ook wel een trage camera (in positieve zin).'
Voor normale shots gebruikt Albert vaak de Sony FE 12-24mm f/4.0G. Twaalf millimeter op full-frame is voor hem het beste bereik. Daarnaast schiet hij vaak met de Sony FE 100-400mm f/4.5-5.6 GM OSS. 'Een landschap fotograferen op 400mm is niet makkelijk maar wel een gave uitdaging. Je moet het al in de verte zien en daar op inspelen. We praten dan niet over in de verte een vogel of ander dier fotografen maar een landschap, die in een bepaalde crop op de foto moet komen.'
Een ander favoriet is de Sony FE 16-35mm f/2.8 GM. Een allround objectief dat vrijwel altijd in de cameratas van de landschapsfotograaf te vinden is. 'Wat fijn is aan deze lens, is dat het f/2.8 aanbiedt in een scherp objectief dat niet verschrikkelijk zwaar is. Qua allrounder is de 16-35mm eigenlijk het beste, maar toch kan ik nu eenmaal niet wegstappen van de 12mm op full frame.'
'Mijn allernieuwste favoriet, sinds ik hem voor het eerst in mijn handen had, is de Sony FE 24mm f/1.4 GM. Vooral voor nachtlandschappen. Ik had zelf eerst niet verwacht dat ik hem überhaupt zou gaan gebruiken. Maar je kunt hem altijd meenemen, hij is klein en weegt bijna niks. En als je hem op je Sony A7RIII zet, is het formaat echt fantastisch.' Met dit objectief kunnen natuurlijk ook portretten gemaakt worden, waarbij het diafragma van f/1.4 voor een fijne bokeh zorgt. Als je besluit om eens 's avonds foto's in de stad te maken, is het enorm bevrijdend om deze lens te gebruiken. Zelf met het grootste diafragma is het objectief nog steeds ontzettend scherp.
Gezonde verslaving
De liefde voor landschappen en nachtfotografie heeft Dros gevonden toen hij zo'n zeven jaar geleden in Hong-Kong woonde. Hier was weinig lichtvervuiling buiten de grote steden en ontstond de oorsprong voor zijn creativiteit. 'Ik ben altijd designer geweest en heb nooit voor een baas gewerkt. Het was pas 2012 toen ik fotografie ontdekte. Rond die tijd werkte ik wel met video, maar fotografie begon toen over te nemen. Ik kan eerlijk zeggen dat ik er verslaafd aan ben. Het is een passie die nooit ophoudt, ik ben er altijd mee bezig en het kan soms zelfs vermoeiend zijn.'
Wat Albert vooral prachtig vindt, is dat hij er zijn beroep van heeft kunnen maken. Een mix van verslaving, passie, hobby en werk in één. Landschapsfotografie sloot simpelweg perfect bij hem aan door de rust die rondt het genre hangt. 'Je neemt toch iets langer de tijd dan met bijvoorbeeld een portret, en bent vaak ook langer bezig met voorbereidingen. Dit vind ik zelf altijd heel erg fijn in mijn werkwijzen.'
Huidige en toekomstige projecten
'Ik ben net terug uit Kirgizië. Daar komt een documentaire van uit op CNN Travel. Ik ben erg benieuwd hoe die eruit komt te zien. Los van alle foto's is het natuurlijk gaaf om het verhaal achter de shots te bekijken. En in de komende maanden heb ik het heel erg druk met mijn workshops in Italië en Spanje. Daarnaast zit ik weer in Kirgizië voor een maand, en Patagonië bezoek ik ook nog. Ook ga ik nog op reis naar Groenland. Een druk 2019 dus.'