Test: Tokina AT-X 80-400mm 1:4.5-5.6D

6 maart, 2007 - 00:00

Door: Redactie DIGIFOTO Pro 3696

Een spiegelreflexcamera levert doorgaans betere beelden op dan een compactcamera. En heeft als extra voordeel dat je kunt wisselen van lens. Je hebt lenzen voor optimale foto's veraf of dichtbij of in de breedte. WINMAG Pro zocht het ditmaal in de verte met een telelens van Tokina.

Met zijn krap 14 cm lengte (80mm-stand) is de AT-X 80-400mm een bijzonder compact objectief. De handleiding en de 'D' in de naam wijzen er op dat deze lens alleen geschikt is voor DSLR-camera's (DSLR=digitale spiegelreflex) met een sensor van APS-formaat, dus niet voor de 'fullframe'-sensor (24x36mm).

De Tokina is met zijn bijna 1000 gram wel relatief zwaar. Uiterlijk en mechanisch is er niets op aan te merken, alleen de handmatige scherpstelling draait wat slap. De frontlens draait niet mee, handig bij gebruik van filters.

OORDEEL

+ groot zoomvermogen
+polarisatiefilter mogelijk
- relatief zwaar
- statief noodzakelijk
- mist scherpte

"De kwaliteit van deze telelens is voldoende voor degene die af en toe een foto wil maken van anders moeilijk te vangen onderwerpen. Neem wel een statief mee."

De losse, grote plastic zonnekap heeft een leuk detail: door het ingebouwde verende wieltje kan ook een (eigen merk) polarisatiefilter gebruikt worden met de zonnekap op de lens.

Prestaties
Maar het gaat uiteindelijk om de prestaties. Ik heb geen lens vergelijkbaar met dit bereik, dus heb ik de Tokina vergeleken met mijn (goedkope) compacte telezoom, de Sigma 55-200mm, en met de bijna 40 jaar oude Tele-Takumar 5,6/400mm van Asahi.
Al is de Takumar dan oud, een zoomlens vergelijken met een vast brandpunt-lens is niet helemaal eerlijk. De Takumar wint op alle fronten, zowel scherpte, vertekening als kleurweergave zijn beter dan van de Tokina. De Tokina is op elke vergelijkbare brandpuntsafstand dan weer beter dan de kortere Sigma-zoom.