TEST: Sigma SD14
Deze deelt het redelijk forse voorkomen van de SD10, maar heeft meer megapixel: 13,8 miljoen detectoren om precies te zijn. Daar zit ook het addertje onder het gras, want de Foveon X3-beeldsensor in de Sigma heeft drie lagen van ieder slechts 4,6 megapixel op elkaar en dat is soms te zien.
De foto's van de SD14 zijn desondanks scherp en in alle modi juist belicht. De kleuren lijken wat flets of juist natuurlijk: een kwestie van smaak. De contrasten scoren beduidend minder goed. Daarnaast nemen bij het verkleinen van de beelden ruis en compressie rap toe. Hier wringt zich de gelaagde beeldsensor. Beeldbewerkingssoftware kan er niet goed mee overweg.
Die compressie is ook duidelijk te zien bij het bekijken van beelden op het 2,5-inch-LCD. Soms zijn op dat scherm de raarste effecten zichtbaar. Die effecten ontstaan door het kleine formaat waarin de foto op dat moment wordt weergegeven.
Joekels
De bedieningsknoppen zijn allemaal fors uitgevoerd, met als hoogtepunt twee joekels van
OORDEEL |
+ Zeer robuust "De uit de kluiten gewassen Sigma SD14 levert ondanks zijn eigenaardige beeldsensor aardig fotowerk af." Uitgebreide specificaties >>> |
De manier waarop de vijf scherpstelpunten instelbaar zijn, had minder omslachtig gemogen. Daarnaast zou de flitser best automatisch mogen uitklappen als dat nodig is. Ook heeft Sigma de keuzemenu's op het lcd-scherm wel erg sobertjes uitgedost.
Een voordeel van de SD14 is zijn uitermate robuustheid. Dat de uit de kluiten gewassen DSLR dan uiteindelijk 700 gram weegt, valt eigenlijk nog mee. Reken er nog wel het gewicht voor de lens bij.
Objectief
De redactie kreeg er overigens een Sigma 17-70mm f/2.8-f4.5-objectief bijgeleverd, dat zeker bijdraagt aan een goede beeldkwaliteit. Het heeft een prettig zoombereik en een aardige lichtsterkte. Geen vertekening en geen vignettering met deze lens. Wel wist het objectief zich bij tijd en wijle geen raad met focussen op onderwerpen met minder contrast.
Krassen
Ondanks die ongemakken is fotograferen met de SD14 een prettige bezigheid. Het toestel ligt erg stabiel in de hand en het sluitergordijn veroorzaakt weinig trillingen. Tot slot nog een opvallende manier om stof tegen te houden: de afschermglaasje voor de beeldsensor zit in de lensvatting. Wie snel lenzen verwisselt en even niet oplet, riskeert zo gemakkelijk krassen op dit glaasje.