Test: Panasonic Lumix DMC-FZ50
Een stoere camera hoeft helemaal geen digitale spiegelreflex (DSLR) te zijn, bewijst Panasonic met zijn Lumix DMC-FZ50: een toestel met vaste lens en specificaties om je vingers bij af te likken.
Om bij de lens te beginnen: de Leica DC Vario-Elmarit zoomt maximaal 12 keer optisch in: met een vergelijkbaar bereik van 35 tot 420 millimeter op een enkele lens steek je in zoomfactor de DSLR-jongens naar de kroon. Natuurlijk ontbreekt een zogenoemde Optical Image Stabilizer (OIS) niet.
Zo blijven je foto's gemakkelijker scherp, zelfs als je een beetje beweegt en je objecten van heel ver, heel dichtbij hebt gehaald. Je vangt die objecten met een 10,1-megapixel-CCD-beeldsensor, met het prima elektronische oculair én het 180 graden uitklapbare LCD van 2 inch aan de achterzijde als zoekers.
Videofilmpjes
Het leuke aan niet-DSLR's is de optie op videofilmpjes te schieten. De FZ50 kan dat heel goed en ten opzichte van zijn voorganger ook in breedbeeld (16:9) van 848 x 480 pixels. Voor je foto's kun je overigens ook over breedbeeldverhoudingen beschikken, naast 3:2 en 4:3. Je schiet in maximaal twee beelden per seconde in raw of jpeg, in een iso-waarde van 80 tot 1600.
OORDEEL |
+ extreem zoomvermogen "De Panasonic Lumix DMC-FZ50 is een prettig te bedienen, stoere camera met heerlijke megazoom." Uitgebreide specificaties >>> |
Videofilmpjes
Het leuke aan niet-DSLR's is de optie op videofilmpjes te schieten. De FZ50 kan dat heel goed en ten opzichte van zijn voorganger ook in breedbeeld (16:9) van 848 x 480 pixels. Voor je foto's kun je overigens ook over breedbeeldverhoudingen beschikken, naast 3:2 en 4:3. Je schiet in maximaal twee beelden per seconde in raw of jpeg, in een iso-waarde van 80 tot 1600.