Review: Nikon D700

Nikon timmert hard aan de weg en is sinds de introductie van de D3 in augustus 2007 weer een toonaangevende speler op de professionele markt. Dit is in de praktijk te zien op de Olympische spelen. Waar de persvakken de afgelopen jaren vrijwel volledig wit gekleurd waren met Canon L-objectieven, is nu weer een aanzienlijk deel ‘zwart’ te zien langs de lijn.

De D700 is Nikon’s tweede FX-camera. Nikon gebruikt deze aanduiding voor haar camera’s met fullframe beeldsensor, een sensor ter grootte van het traditionele 35mm filmnegatief (24x36 mm). De 12-megapixel CMOS-beeldsensor en EXPEED-verwerkingsprocessor zijn identiek aan Nikons topmodel, de D3. Daarnaast zijn vrijwel geen concessies gedaan in bouwkwaliteit en functionaliteit. Ook het 51-punts autofocussysteem en hoogresolutie lcd-scherm hebben zijn weg gevonden naar de goedkopere D700.

De behuizing is zeer hoogwaardig afgewerkt en bestand tegen water en stof. De ergonomie is uitstekend. Ook voor de wat grotere hand biedt de D700 prima houvast. Een kleine, maar opvallende wijziging is de plaatsing van de ‘info’-knop aan de achterkant van de behuizing (rechts onder). Hiermee tover je met een druk alle beeldinstellingen op het lcd-scherm en kun je snel wijzigingen maken. Voorheen zat hier een grendel om het geheugenkaartslot mee te openen en sluiten, deze is komen te vervallen.

Kitlens
Nikon levert de D700 optioneel met kitlens. Gekozen is voor de AF-S VR Zoom-NIKKOR 24-120mm f/3.5-5.6G IF-ED. Een zeer veelzijdig bereik, met beeldstabilisatie. Maar het objectief uit 2003 is geen optische uitblinker en ontvangt weinig positieve reviews. Wat ons betreft een ongelukkige keuze voor een camera met zoveel potentie. Wil je het maximale uit de D700 halen dan is een hoogwaardig zoomobjectief zoals de nieuwe AF-S NIKKOR 24-70 f/2.8G ED (ca 1500 euro) een betere keuze.