Review: Canon EOS 450D

De behuizing is nauwelijks veranderd. Volgens Canon is de 450D 3,1 mm afgeslankt door de overstap naar sd-geheugen. Voelbaar is het verschil niet. Een wel voelbare verbetering is de rubberen bekleding op de handgreep, vergelijkbaar met de duurdere modellen. Desondanks blijft de greep relatief smal en voor een grote hand wat onprettig vasthouden.

De relatief grote EF-lensvatting is oorzaak van de ietwat smalle handgreep van de 450D. De lensvatting van bijvoorbeeld Nikon is wat kleiner, waardoor ruimte overblijft voor een iets bredere greep.

Een van de opvallendste vernieuwingen is het 3-inch lcd-scherm. Deze erfenis uit de 40D beslaat vrijwel de gehele achterkant van de behuizing. Het scherm bevat dezelfde hoeveelheid pixels als zijn voorganger, maar helderheid en contrast zijn aanzienlijk verbetert. Helaas draait de informatie op het scherm – in tegenstelling tot de nieuwe modellen van Nikon en Sony - niet mee bij gebruik in de portretstand.

Live View
Nieuw op de 450D is Live View, met keuze uit twee scherpstelmethoden. Quick AF, zoals de naam suggereert, is de snelste methode. Bij gebruik hiervan wordt de spiegel kort naar beneden geklapt om de autofocussensoren te belichten. Alternatief is Live AF. Hierbij wordt de beeldsensor gebruikt om scherp te stellen aan de hand van contrastdetectie. Het werkt, maar gaat zo tergend langzaam dat het vrijwel onbruikbaar is. Ook in contrastrijke situaties duurt het zo’n vier seconden voor de focus gevonden is. Handmatig scherpstellen kan wel zeer nauwkeurig met de 5 en 10x zoomoptie het lcd-scherm. Vooral handig als je vanaf statief werkt, bijvoorbeeld in de studio. Voor de echte 'point-en-shoot-ervaring' moet je bij de Sony A300 en A350 zijn.