Rake klappen voor fotojournalist

Mischa Rapmund leerde van zijn vader - ook fotograaf - zowel goed observeren als fotograferen. Als twaalfjarig jongetje sprong hij al tussen opgewonden menigten en maakte foto’s van gebeurtenissen op straat. Tegenwoordig verdient Rapmund de kost als allround fotojournalist, documentair en commercieel fotograaf. Hij is groot voorstander van de persvrijheid en mengt zich in zijn rol als fotojournalist dan ook graag in demonstrerende groepen. Toch is het juist deze vorm van fotografie die nogal eens tot conflicten leidt. Zo kreeg hij in oktober tijdens een demonstratie in de hoofdstad te maken met de harde hand van een commandant. Hoewel Rapmund drie dagen niet kon werken door zijn verwondingen, is hij vastbesloten om door te gaan. Fotograferen is zijn passie. Een noodzakelijke passie waarmee hij de mensheid wakker wilt houden.

Limiet

Rapmund is erg betrokken met de maatschappij, wat vaak leidt tot een zeer partijdig, maar duidelijk statement. Zijn passie ligt bij mensen van wie hij de leefomstandigheden zo goed mogelijk wilt vastleggen. Dat roept nog wel eens problemen op. “Distantie en betrokkenheid zijn de richels waartussen een koord is gespannen en waar de fotojournalist voetje voor voetje op moet balanceren. Een vleug onverschrokkenheid kan in sommige gevallen van pas komen of misschien zelfs wel de 'foto van je leven' opleveren. Tegelijkertijd moet je genoeg afstand bewaren om je onafhankelijkheid te waarborgen.” Daarbij is genoeg afstand vaak ook wel zo veilig. Dat merkte de fotograaf afgelopen oktober nog toen hij harde klappen kreeg van een politiecommandant, omdat hij een demonstratie fotografeerde. Rapmund is verontwaardigd over deze agressie tegen fotografen en is bang dat de buitenlandse beperking van de persvrijheid nu ook van kracht wordt in Nederland.

Foto's © Mischa Rapmund