Martijn Gijsbertsen: de zoektocht naar modellen

In zijn zoektocht naar modellen klopte Martijn onder meer aan bij het COC Amsterdam, de Nederlandse vereniging tot integratie van homoseksualiteit. Ook ging hij langs de politie van Amsterdam-Amstelland. Dat district heeft een speciale afdeling: 'roze in blauw', waar mensen die te maken hebben gehad met homofoob en transfoob geweld zich kunnen melden. Uit het contact met de politie bleek dat slachtoffers erg terughoudend zijn over wat ze meemaken.

Het was dan ook lastig om personen te vinden die al dan niet herkenbaar op de foto wilden. In een uiterste poging om aan modellen te komen, deed Martijn een oproep in de madiwodovrijdagshow van Paul de Leeuw. Ook was zijn vraag te lezen op diverse websites, waaronder die van het magazine 'zij aan zij', voor lesbiennes.

Locatie

Hij voerde gesprekken met mannen en vrouwen die last hadden van allerlei soorten geweld vanwege hun geaardheid. Uit die gesprekken bleek dat de slachtoffers nog altijd moeite hebben met het bezoeken van de locatie waar zo'n incident plaatsvond. Martijn besloot dat op te nemen in zijn serie: 'Ik wil de locatie in de vorm van een bewerkte plattegrond met een beamer over de persoon heen projecteren. Zo versmelt de plaats van het incident met het slachtoffer.'

Symbolisch

De serie die Martijn maakt heeft een symbolisch aantal. Er zijn negen portretten opgenomen waaronder één van een vrouw. Een op de negen mensen die zich aanmeldt bij 'roze in blauw' is namelijk een vrouw.

Negen mei heeft Martijn de laatste beoordeling door vijf mensen van de Fotoacademie Amsterdam. Hij moet dan onder andere proefstroken laten zien; dat zijn vergrotingen van de foto's waarmee hij wil exposeren. In die beoordeling is de serie waar hij nu aan werkt erg belangrijk. Met de beoordeling moeten bijna alle portretten geschoten zijn.

Over twee weken nemen we een kijkje bij een shoot van Martijn en vragen we hem meer over het doel van zijn serie en de aanpak.