Maak een portret met een verhaal
Vind een verhaal om te vertellen
Wanneer je een verhalend portret van iemand wil maken, kun je het beste met een vooropgezet plan op pad gaan. Vind - van tevoren - het verhaal dat je over deze persoon wil vertellen met je foto(‘s). Bedenk wat het narratief moet zijn. Zorg dat je dit zelf helder voor de geest hebt. Nu is het zo dat een verhaal doorgaans een begin, midden en einde heeft. In één foto is dit lastig. Je kunt natuurlijk altijd kiezen voor een serie, dan wordt dat al makkelijker. Maar je kunt het verhaal ook anders vertellen, eigenlijk een moment prikken in een groter verhaal dat je vastlegt in je foto. Door de manier waarop de foto gemaakt is, houding, omgeving, emotie, kan een kijker dat verhaal verder voor zichzelf invullen. En als dat steeds een ander verhaal is, is dat ook goed; als er maar een proces in gang wordt gezet met jouw foto.
Als je het verhaal dat je wilt vertellen bepaald, hoef je niet te ingewikkeld te denken. Het verhaal kan ook gaan over wie iemand ís. Als iemands persoonlijk goed in een foto wordt gevangen, is dat ook een verhaal.
Plannen
Zoals bijna elke goede foto, is ook het maken van een portret met een verhaal een kwestie van goed plannen. Je zult waarschijnlijk een bepaalde locatie willen gebruiken, op een bepaald tijdstip. Onderzoek wat voor sfeer bij je foto past en ga daar naar op zoek. Als het goed is hoef je niet ver te zoeken, want je model zal je in de goede richting kunnen leiden. Het is dan aan jou om ervoor te zorgen dat de andere factoren op zijn plaats zijn. Iets ‘in scene’ zetten werkt meestal niet: een leraar die normaal met kinderen werkt voor een lege klas zetten ‘voor de foto’ gaat het moment niet overbrengen, net als in bijna alle gevallen. Leg je modellen goed uit wat je wil doen en waarom. Dan is het aan jou om de lichtomstandigheden naar je hand te zetten.
Werk samen met het model
Je onderwerp, of model zo je wil, is de kern van je portret. Betrek hem of haar bij het proces. Zorg dat ze zich vooral op hun gemak voelen. Ongemak zie je in foto’s, of eigenlijk voel je het. In sommige gevallen zul je meer tijd moeten steken in het leren kennen van de persoon dan in andere, sommige mensen zijn nu eenmaal natuurlijker voor de camera. Dat wil niet zeggen dat je met iemand die meer last heeft van zenuwen geen goede foto’s kunt maken. Het is aan jou, als fotograaf, om iets meer tijd te steken in het op hun gemak stellen. Leg steeds uit wat je wil gaan doen en waarom. Praat dan niet over ‘ik’ maar over ‘wij’, zo wordt het een gezamenlijk project. Geef af en toe aanwijzingen maar niet teveel, want dat kan ten koste gaan van de natuurlijke uitstraling van de foto.
Bewerk je verhaal na
Een foto is nog niet klaar nadat je deze gemaakt hebt. Nabewerking is een deel van het proces, of je nu uitvoerig gaat Photoshoppen of alleen wat schuifjes aanpast. Zeker wanneer je een serie maakt, is het belangrijk dat je aanpassing in dezelfde mate en stijl gebeuren. De aanpassingen moeten passen bij het verhaal. Een somber verhaal wordt vaak niet beter van heel verzadigde kleuren. Een vrolijke setting met kinderen mag best tegen de lichte kant aanschurken. Kijk wat past, en niet wat een ‘gemiddelde’ foto nodig heeft.
Lees meer
