Kunstwerk Exposure gefotografeerd bij nacht
In een museum stuit ik op het boek Een kunstreis door Nederland van Karel Schampers. Op de cover prijkt een luchtfoto van een enorm kunstwerk: een hurkend figuur op een dijk. Het beeld raakt me meteen. De gedachte flitst door mijn hoofd: die wil ik fotograferen. In het boek ontdek ik nog meer van zulke indrukwekkende werken. Vijf ervan vormen mijn persoonlijke bucketlist.
Tekst en fotografie Tino van Dam
Exposure kunstwerk op de Markerstrekdam
Het eerste werk dat ik wil vastleggen is Exposure, een gigantisch beeldhouwwerk in Lelystad van de Britse kunstenaar Antony Gormley. In de volksmond wordt het beeld ook wel de 'poepende man' genoemd – een knipoog naar de hurkende houding. Het Exposure kunstwerk staat op de Markerstrekdam en is 26 meter hoog. Het intrigeert, daagt uit en is een technisch én creatief fotografisch onderwerp.
Voorbereiding op fotografie in het donker
Afgelopen november ben ik in de buurt en besluit ik het beeld ’s avonds te fotograferen. Het kunstwerk heeft geen schijnwerpers, dus externe verlichting is essentieel. Een paar reportageflitsers schieten tekort. Daarom neem ik mijn krachtige lantaarn mee – geen zaklampje, maar een stevige LED met brede bundel.
Bij de camperplaats parkeer ik mijn auto. Het is ongeveer tien minuten lopen naar de locatie. Ik heb mijn Nikon Z7 II bij me met een lichtsterke 50mm f/1.4. Uiteraard gaat ook het statief mee – een zwaar, stabiel model. Niet voor de show, want er is niemand, maar om elke vorm van bewegingsonscherpte te vermijden.
De ervaring: licht, camera, actie
In het pikkedonker loop ik richting het zuiden. Het is stil, verlaten en toch een beetje spannend. Na een tijdje doemt het enorme Exposure kunstwerk voor me op. Een bijna euforisch gevoel overvalt me. Ik bekijk het vanuit verschillende hoeken en zet mijn statief neer.
De eerste proeffoto’s helpen bij het bepalen van de juiste sluitertijd. Ik varieer tussen 30 seconden en 3 minuten, met diafragma f/11 en ISO 200. Uiteindelijk kies ik voor een belichting van 60 seconden.
Voor het lightpainten experimenteer ik met verschillende invalshoeken. Soms blijf ik bij de camera staan, soms loop ik naar het beeld en belicht het vanaf de zijkant of van binnenuit. De afstand bedraagt zo’n 50 meter, dus na het indrukken van de ontspanknop moet ik flink rennen.
Nabewerking en eindresultaat
De volgende dag bekijk ik de beelden op mijn scherm. Op een aantal foto’s is mijn silhouet zichtbaar – een onverwacht, maar fraai detail. Door de vochtige lucht ontstaat een zacht lichtschijnsel. In Photoshop accentueer ik dat subtiel. Ook maak ik mijn silhouet donkerder voor extra contrast.
Door de bewolkte hemel reflecteert het stadslicht van Almere en Lelystad, wat een geelbruine kleurzweem veroorzaakt. Door de kleurtemperatuur te verlagen, krijgt de foto een koele, blauwe uitstraling. Voor mij werkt dat beter.
Met deze foto heb ik het eerste kunstwerk van mijn lijst succesvol vastgelegd. Exposure: afgevinkt. Nog vier te gaan!
Over Tino
Tino van Dam is een veelzijdig fotograaf. Naast zijn werk als pers- en reportagefotograaf in de omgeving van Den Haag, is hij ook actief in het geven van workshops. Hij helpt de beginnende fotograaf op weg in de fotografiewereld. Voor de gevorderde fotograaf organiseert hij landelijke flitsworkshops. Naast zijn werk als fotograaf is hij ook docent in het middelbaar beroepsonderwijs.
Website: tinovandamfotografie.nl
Lees ook Tino zijn verhaal over De Monnik!
Lees meer
