Kijktip: The Phoenician Scheme
Compositie is alles. Althans, als we Wes Anderson mogen geloven. De Amerikaanse filmmaker is terug met The Phoenician Scheme. Ja, weer met veelal dezelfde acteurs als altijd. Ja, met dezelfde droogkomische toon als altijd. Maar ook met zijn buitengewoon unieke stijl. En van dat laatste blijven wij smullen.
The Phoenician Scheme gaat over een steenrijke entrepeneur, Zsa-zsa Korda, die zijn enige dochter Liesl, een non, als enige erfgenaam aanwijst. Dit zorgt voor een hoop problemen - oplichters, vijandelijke concurrenten en huurmoordenaars zitten onze hoofdpersonen de hele film achterna. Verhaaltechnisch leuk, maar wij - en ik denk jij ook - kijken vooral naar Anderson om zijn stijl.
De kenmerkende symmetrie en ‘platte’ compositie zijn terug van nooit weggeweest. Wes Anderson’s stijl is natuurlijk ontzettend kenmerkend en zorgt voor een hoop lesmateriaal, ook voor fotografen.
De regisseur maakt van zijn shots echte tableau vivants - levende portretten. De symmetrie en decors geven een 2D-effect, wat samen met het feit dat de camera bijna altijd stil staat doet lijken alsof je naar een aantal achter elkaar geplakte schilderijen kijkt.
Verder gebruikt Anderson kostuums en kleur om de emoties en persoonlijkheden van zijn personages te weergeven. Rood stelt doorgaans drama en rouw voor en hij gebruikt vaak een warme gele gloed om jeugdigheid, nostalgie en avontuur door te laten schemeren.
De films van Wes Anderson zijn een masterclass in compositie en voor elke liefhebber van beeldende kunsten echte must-sees. The Phoenician Scheme is weer een fantastische toevoeging aan zijn oeuvre, en is nu te zien in de bioscoop.