Exposure: Laura Vink

“Mijn interesse voor fotografie kwam toen ik na mijn eindexamen ging reizen. Ik kwam thuis met 'kiekjes'; mijn foto's kwamen in de verste verte niet in de buurt van al het moois dat ik in het buitenland had gezien. Dit zorgde voor frustratie en was voor mij de directe aanleiding om mij meer te verdiepen in de fotografie. Mijn interesse in onderwerpen om te fotograferen is sindsdien vrij breed (van landschappen tot kinderportretten tot macro), maar reisfotografie is en blijft nog steeds mijn favoriet. Reizen en fotografie zijn voor mij dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Op reis ben ik altijd op zoek naar het mooiste plekje en dan het liefst ook met het mooiste licht. Soms zelfs op het obsessieve af, wat geloof ik niet altijd zo leuk is voor mijn reisgenoten. Begin juni was ik bijvoorbeeld op Sardinië en zat ik met mijn vriend in een restaurant vlak aan de kust. De bediening ging niet zo snel als ik had gehoopt en omdat ik de planning had om de zonsondergang te fotograferen op de rotsen zat ik erg zenuwachtig aan tafel. Na mijn laatste hap spaghetti ben ik letterlijk naar buiten gerend, terwijl ik mijn vriend achterliet met de rekening. Of de keer dat ik de bestuurder van de auto de stuipen op het lijf joeg toen ik plots keihard 'STOPPP!' schreeuwde, omdat ik ergens zo'n mooie waslijn zag hangen die ik voor mijn 'wapperende was' fotoserie wilde fotograferen. In beide gevallen heeft het mooie plaatjes opgeleverd waar ik erg blij mee ben en deed ik het dus niet voor niets! ;)

Desondanks probeer ik de zoektocht naar het mooiste plaatje niet ten koste te laten gaan van mijn vakantie. Ik blijf ook gewoon genieten van de dingen om me heen die je niet op de foto kan zetten, zoals het geluid van de zee die tegen de rotsen slaat of het gevoel van de wind die door mijn haren blaast. Maar als ik een bepaald beeld in mijn hoofd heb en dit dan ook uiteindelijk zo vastgelegd krijg, dan geeft dit mij telkens weer een enorme kick!”

Foto's © Laura Vink