De ultieme huwelijksreis voor fotografen: deel II

Even leefde Paco Weekenstroo in relatieve luxe. Na landen als Thailand, Cambodja, Vietnam, China, Tibet, India en Maleisië, was hij aangekomen in Noord-Amerika. Om precies te zijn in Californië. 'Van de twaalf maanden dat we op reis zijn, verblijven we er slechts anderhalf in westerse landen', heeft Paco berekend. 'Daarvan verbleven we slechts twee weken in Amerika, maar daarin hebben we wel ruim vierduizend kilometer gereden. Er was ook zoveel te zien.'

Guayaquil

Na een rit van zeven uur door het 'prachtige Californië' naar Los Angeles en een vlucht na Ecuador zal het stel dus wel goed geslapen hebben. Eenmaal op één oor droomt Paco vast over de avonturen die hij en zijn vrouw de afgelopen maanden hebben meegemaakt. Anders doet hij dat wel wanneer hij een momentje rust krijgt van zijn familie in Guayaquil, de grootste stad van Ecuador, waar hij momenteel zijn Spaans aan het bijspijkeren is.

Blanke toerist

'Als blanke toerist val je daar behoorlijk op' weet Paco uit ervaring. 'Maar ik hou van spontane fotografie, dus ik vraag nooit toestemming van mensen. Ik wil namelijk laten zien hoe de lokale bevolking er echt bijloopt wanneer je ze hier aantreft op straat, zonder geforceerde lach of pose.' Af en toe levert hem dat een middelvinger of wat onvriendelijke woorden op, maar dat hoort er volgens hem bij. 'Ik probeer zo min mogelijk op te vallen, maar zoals gezegd, gaat dat als blanke westerling met rood haar af en toe best lastig.'

Blijven zitten

Als voorbeeld daarvan haalt hij een serie die hij maakt in Varanasi, India, aan. Daar wilde hij aan de heilige rivier de Ganges wat plaatjes schieten. 'Het is een interessante plek waar veel gebeurt', begint Paco. 'Wanneer ik op zo'n plek foto's wil maken, ben ik niet constant met mijn camera aan het slingeren. Ik blijf een tijdje ergens zitten; zodra je niet teveel verplaatst val je minder op en gaat het normale leven om je heen gewoon door.' Ook helpt het volgens Paco om – als je mensen vastlegt – na het klikken door de zoeker te blijven kijken. 'Dan hebben ze vaak het idee in de weg te lopen, in plaats van dat je ze fotografeert.'

Persoonlijk

In Vietnam maakte hij een treinreis langs de kust. Samen met zijn vrouw sliep hij in een cabine met zes bedden. De overige vier bedden werden gebruikt door twee Vietnamese gezinnen; vier volwassenen en vier kinderen. 'Tijdens de reis raak je aan de praat en gewend aan elkaars aanwezigheid. Juist in dit soort situaties is het daarom erg makkelijk om dicht op de mensen te kruipen en persoonlijkere foto's te maken.'

Paco merkt dat hij het interessant vindt om foto's te maken van plekken waar weinig mensen zijn, of om ze juist centraal te stellen. Hij heeft nog talloze voorbeelden, zoals over de grote diversiteit en uitgestrekte landschappen van Tibet, maar daar lees je eind juni alles over in editie 2.2011.

Foto's uit de serie die Paco schoot aan de Ganges in Varanasi, India © Paco Weekenstroo