De jacht op Photoshoprommelaars

Maar deze tijden zijn voorbij. De jury heeft dit jaar wel iets anders aan het hoofd. Men moet er vooral scherp op toezien dat er geen gephotoshopte beelden tussen de nominaties terechtkomen. De juryleden kregen zelfs een heuse cursus in het herkennen van fotomanipulatie. Dit omdat onlangs, zoals u zich wellicht nog weet te herinneren, de beelden van fotojournalist Jans van de Volkskrant nogal in opspraak raakten. De snelcursus werd gegeven door de heer Eduard de Kam van het Nederlands Instituut voor Digitale Fotografie. De man schijnt te kunnen ruiken of er gerotzooid is aan een foto. Da’s knap!

‘t Is me een opgefokte toestand in de fotowereld deze dagen. Of er überhaupt nog wordt gekeken naar compositie, kleur, zeggingskracht, emotie, nieuwswaarde, om een paar criteria te noemen, is maar zeer de vraag. Er wordt, vrees ik, alleen nog maar gekeken of er geen vogeltje extra is bij gekloond, of dat de benen van Femke H. op die ene foto met haar opwaaiende zomerjurk, wel de benen van Femke zelf zijn en niet die van één of andere pornoster.  

"Er wordt, vrees ik, alleen nog maar gekeken of er geen vogeltje extra is bij gekloond"

Misschien vinden sommige fotografen het wel geinig om de pantalon van Geert Wilders te vervangen door die van Ahmed Aboutaleb, gewoon als geintje…Tja, je weet het niet. Het is een zware klus tegenwoordig, zitting nemen in de jury van de Zilveren Camera. Te ingewikkeld vrees ik voor de doorsnee fotograaf of fotografiedocent.

Je zou bijna terugverlangen naar de tijd dat Pietje nog in de jury zat en die ex-student met haar lekkere kont nomineerde.