CreaCrisis

Lichttherapie is uitgesloten (ik heb alleen nog maar nachtstroom) en om alleen op de pot te gaan zitten om mijn flitser Megatig keer in mijn gezicht te laten af gaan? Neen, dat is twee keer niks! Er rest mij niets anders dan om naar een fotovakwinkel te gaan om daar het personeel te verblijden met (on)zinnige vragen zoals: “Weet u wel zeker dat er 24,5 megapixels op die sensor zitten? Hoeveel zijn dat er eigenlijk, heeft u ze zelf geteld en wie heeft ze er opgeplakt?” Of, “een auto focus lens oké, maaruh... stelt 'ie ook scherp op fietsers?” Ook  leuk is demonstraties en foldertjes vragen van dingen die ik niet nodig heb en zien hoeveel gratis kopjes koffie ik kan scoren.

Ik ben niet sadistisch, anders was ik wel politicus geworden of zou ik bij het UWV werken. Ik ben best sociaal eigenlijk, maar toch fleur ik altijd op wanneer het gezicht van de verkoper in een 1/100 sec. betrekt als ik mijn vingertje weer opsteek en netjes vraag: “Meneer, kunt u mij vertellen.....?”

Als ik dat zie word ik weer vrolijk en vraag ik me af waarom ik mijn camera niet heb meegenomen!