Van idee tot eindresultaat: Arnold Reyneveld
| Over de auteur |
In 2003 pakt Arnold de camera weer op. Maar wat voorheen een hobby was, wordt nu een passie. Dus besluit Arnold naast de broodnodige zelfontwikkeling een opleiding te gaan volgen aan de Fotovakschool. Hier specialiseert hij zich in documentairefotografie en portretten. In 2006 start Arnold als freelance fotograaf en werkt in dat jaar voor een aantal grote opdrachtgevers (o.a. Coca-Cola) aan productfoto's, bedrijfsreportages en portretten. Daarnaast wil hij ook zijn vrije werk meer aandacht en ruimte geven, waardoor hij medio 2007 besluit zijn fulltime baan op te zeggen. Op dit moment werkt Arnold naast zijn normale opdrachten aan een reportage over de wijk Boschveld in 's-Hertogenbosch. Meer informatie over Arnold is te vinden op zijn website: |
Ik onderzoek welke kunstenaars in mijn regio actief zijn en stuit al snel op een vereniging die ateliers verhuurt aan kunstenaars. Op hun website blijkt veel informatie te staan over de verschillende kunstenaars en het pand. Ik mail het secretariaat met de vraag de kunstenaars te portretteren. Al snel volgt een reactie, en na één en ander verduidelijkt te hebben, verspreiden ze mijn verzoek naar alle kunstenaars. Nog diezelfde dag komen de eerste reacties binnen. Uiteindelijk blijkt niet iedereen geïnteresseerd te zijn, maar het aantal mensen dat wel interesse toont, is voldoende om het project door te zetten.
De kunstenaars die interesse hebben getoond, leg ik telefonisch uit waarom ik foto's wil maken. Tevens probeer ik op dat moment meer over de persoon te weten te komen. Ik plan de afspraken zodanig dat ik voor elke kunstenaar maximaal een uur de tijd heb. Niet alleen om de tijd te beperken, maar ook om mezelf te dwingen binnen een uur voldoende veelzijdig materiaal te maken.
Plan van aanpak
De meeste kunstenaars blijken met ambachtelijke materialen te werken. Daarom wil ik de portretten ook ambachtelijk maken. Door als fotograaf zo min mogelijk te veranderen aan de situaties die ik aantref, en alles in het werk te stellen om in de beperkte tijd die ik met elke kunstenaar heb, toch een basis van vertrouwen te leggen die onmisbaar is voor een goed portret. Verder weet ik dat het gebouw waar de ateliers gevestigd zijn, voorzien is van hoge ramen waardoor veel daglicht naar binnen komt. Dat doet me besluiten om alle portretten bij bestaand licht te maken.
Maar dan...hoe ga ik precies fotograferen? Ondanks de verschillende situaties die ik aan zal treffen, wil ik toch een seriematig verband in de foto's leggen. Daarom besluit ik dat ik in het beschikbare uur wat ik heb verschillende foto's te maken.
Uitvoering
Ik zorg dat ik ruim op tijd ben. Bij elke afspraak heb ik dezelfde 2 camera's en een opvouwbaar reflectiescherm bij me. Zodra ik binnenkom, let ik goed op interessante elementen in het interieur, de lichtval en hoe ik de situatie zo optimaal mogelijk in beeld kan brengen. Dit doe ik allemaal tijdens de kennismaking en het praatje met de kunstenaar. Als ik op een gegeven moment voel dat de sfeer juist is, geef ik aan dat ik wil gaan fotograferen.
Ik leg de persoon in kwestie uit wat ik in gedachten heb en pak één van mijn camera's. Bij alles wat ik doe, blijf ik praten met de persoon om de aandacht vast te houden. Met de camera in m'n hand zet ik de persoon op de juiste plaats, en kijk daarbij goed naar het licht. Tevens vertel ik de persoon welke expressie ik graag wil zien. Als het beeld voor mijn gevoel klopt, meet ik het licht en stel de camera in. Ik bepaal nauwkeurig wat ik wel en niet in beeld wil hebben en geef aan dat ik een foto ga maken. Pas daarna wordt de eerste foto gemaakt. En zo volgen er een aantal, waarbij ik met de camera steeds dichterbij de persoon kom. Het laatste portret wat ik bij elke kunstenaar maak, is een close-up. Waarna ik tevreden huiswaarts keer.
Lees meer
