Filmisch fotograferen: leer van cinematografie

Licht en contrast: schilderen met schaduwen

Cinematografen gebruiken licht niet alleen om iets zichtbaar te maken, maar juist om sfeer en diepte te creëren. Denk aan het harde zijlicht dat zo kenmerkend is voor noir-films, of juist aan het zachte, bijna diffuse licht van arthouse drama’s. Probeer het licht eens zo te plaatsen (of op te zoeken) dat het niet overal even sterk is. Schaduwen kunnen hierbij net zo belangrijk zijn als het licht zelf.

Kleurpaletten: bewuste keuzes voor emotie

In films wordt heel bewust omgegaan met kleur, omdat kleur een enorme kracht heeft om emotie over te brengen. Een film als Blade Runner 2049 gebruikt koele tinten die direct een futuristisch gevoel oproepen. The Grand Budapest Hotel van Wes Anderson speelt daarentegen juist met pastels en warme kleuren. Ook als fotograaf kun je kleur bewust inzetten en gebruiken om gevoelens op te roepen. Kies bijvoorbeeld bij het maken van een portretserie voor aardetinten, of corrigeer je witbalans juist naar warme of koele tinten om een bepaalde sfeer te versterken.

Kadrering en beeldverhouding

Films gebruiken vaak brede, panoramische kaders — ook wel cinemascope genoemd — om een gevoel van ruimte te scheppen. Kijk eens naar je eigen foto’s en bedenk hoe ze eruit zouden zien in een bredere uitsnede. Misschien kun je juist horizontaal meer ruimte creëren, zodat er meer ‘lucht’ in het beeld komt. Experimenteer ook met een centrale compositie, zoals je vaak ziet bij Wes Anderson, of juist met asymmetrie om spanning op te bouwen.

Een ander trucje uit de filmwereld is werken met lagen. Door een voorgrond-element onscherp in beeld te brengen, creëer je diepte en voelt de kijker zich midden in de scène. Dit werkt niet alleen bij landschappen of straatfotografie, maar ook heel goed bij portretten.

Een verhaal suggereren

De echte kracht van films zit in het feit dat elk frame onderdeel is van een verhaal. Probeer dat idee ook vast te houden als je fotografeert. Kijk of je een gevoel van verwachting kunt oproepen. Dat doe je het gemakkelijkst door kleine hints te geven: een open deur, een hand net buiten het kader. Zo gaat de kijker het verhaal zelf afmaken en krijgt je beeld automatisch een extra laag.

Durf te experimenteren

Natuurlijk hoef, en ga, je niet meteen je hele stijl om te gooien en alleen nog maar filmisch te fotograferen. Maar probeer eens een fotosessie op te zetten, of een serie te maken, met duidelijke filmische inspiratie. Kies een film of regisseur en bestudeer hoe licht, kleur, compositie, kadering en verhaal daarin werken, en pas dat toe. Zo ontwikkel je spelenderwijs een bredere visuele taal die je werk nog sterker kan maken.