Levensechte miniatuurfotografie - Michael Paul Smith

Interview: Levensechte miniatuurfotografie

Jasper van Bladel 10284
Op het eerste gezicht lijken het echte foto's uit een lang vervlogen Amerika. Straten vol met klassieke slagschepen uit de jaren dertig, veertig en vijftig. Pas als je beter kijkt zie je dat het autominiaturen en modelhuizen zijn, levensecht gefotografeerd door Michael Paul Smith. Een interview.

Sinds een jaar of tien is Michael Paul Smith bezig met het fotograferen van zijn schaalmodellen. Michael: 'Gek genoeg heb ik het mezelf geleerd. Het hele proces was erg nieuw voor me, de computer en camera kwamen op hetzelfde moment in mijn leven. Ik ben niet heel technisch, dus ik ben lang beziggeweest om te kijken hoe alles werkt.'


Behind the Library Parking Lot - 'Deze foto ging heel vlot. Ik was bij een meer en ik zag het perfecte shot meteen voor me. Toen ik door de zoeker keek was er een directe link naar mijn jeugd. Het was vroeg in de avond, daardoor was het licht dramatisch. Ik heb maar vijf foto's genomen om tot deze plaat te komen'.

Vage begrippen

Michael zegt nooit informatie opgezocht te hebben over het fotograferen van diorama's en modelauto's. 'Ik ben gewoon begonnen op mijn keukentafel. De grootste struikelblokken waren de belichting en om het gevoel van diepte in de scenes goed weer te geven.'

Tot op de dag van vandaag zijn begrippen als sluitertijd en diafragma nogal vaag voor Micheal. Hij vertelt: 'Hoe ik het allemaal voor elkaar moet krijgen is iedere keer weer een raadsel. Gelukkig kwam er op een moment een digitale camera die zichzelf automatisch instelde, dat voelde als een bevrijding. Nu is het gewoon point en shoot. Ik werk met een Canon Powershot SX230 hs. Als ik een betere camera zou pakken gaat dat denk ik ten koste van de echtheid van mijn foto's. Mijn compactcamera vangt veel minder informatie, daardoor lijken ze meer waarheidsgetrouw.'


1958 Packard Hawk Glamour Shot - 'Ik was eigenlijk bezig met een foto waarin Robby de Robot, uit de film Forbidden Planet, de hoofdrol speelt. Toen ik de robot weghaalde kwam de focus te liggen op de Packard Hawk. De zon ging onder en ik moest deze foto gewoon nemen, dat gevoel had ik. Het benzinestation is eigenlijk een restaurant dat ik al veel eerder maakte. Met een paar kleine aanpassingen werd het dit benzinestation, dat heel tijdscorrect oogt'.

Ah-Ha-moment

Naast een grote verzameling van ruim 300 die-cast modellen heeft Michael ook nog een collectie spulletjes uit het midden van de 20e eeuw. Michael: 'Ik heb een tijd modellen gemaakt bij een architectenbureau, vandaar mijn handigheid in het bouwen van miniatuurhuizen. Het voelde logisch om die twee te combineren en op die manier een verhaal te vertellen. Toen werd de artiest in me wakker. Het was een Ah-Ha-moment.'


Vacation at the Lake - 'Op een winderige zomermorgen heb ik deze foto gemaakt. Mijn doel was een 'vakantiescene' te maken. De mix van auto's was vooral erg belangrijk. Ik heb goed nagedacht over welke auto's je in die tijd tegen zou kunnen komen op deze plek. Later tijdens het maken van de foto's is deze hele scene half omvergeblazen door een rukwind. Dat is het risico van fotograferen op locatie.'  

Design fascinerend

Naar auto's kijken maakt de fotograaf blij. 'Voordat ik een computer kocht had ik een dik boek waar alle Amerikaanse auto's van 1920 tot 1985 in te zien zijn. Dat boek heb ik duizenden keren doorgenomen. Alle veranderingen in design zijn fascinerend. Ik vind oude auto's veel aantrekkelijker om naar te kijken. Nieuwere modellen, op enkele uitzonderingen na, zijn gewoon dingen om in rond te rijden. Ik lees nog steeds veel autobladen, maar ik vind klassiekers esthetisch veel interessanter', aldus de Amerikaan.


The doctor's '34 Airflow

Tijdsgeest vinden

Michael vertelt trots: 'Zelfs mensen die niks weten van auto's zien aan mijn foto's over welke tijdperken ze gaan. De kleuren en het gebruik daarvan waren vroeger heel anders. Dat alleen al maakt het voor mij spannend. Ik probeer het gevoel uit het verleden terug te krijgen. Auto-ontwerpen hangen heel nauw samen met de tijdsgeest.'


Freedom Pennsylvania - 'Als kind keek ik vanuit een oude Plymouth naar het voorbijgaan van de steden. De scene uit de foto is een echte plek waar we langsreden op weg naar mijn opa en oma. Jaren later reed ik terug en zocht ik deze specifieke plek op. Het ziet er wat droevig en versleten uit, maar het voelt voor mij als thuiskomen. De foto is genomen vanaf het dak van mijn huurauto'. 

Jeugd is inspiratie

Zijn verleden, vooral zijn jeugd, is de oorsprong van de inspiratie die Michael drijft. Volgens hem vind je op het internet duizenden foto's uit het verleden. Michael: 'Vooral de snapshots uit het verleden zeggen me veel, die laten veel zien van het tijdperk waarin ze genomen zijn. Ook oude B-films zijn erg inspirerend. Doordat de filmmakers met een klein budget moesten werken zie je in buitenshots echt hoe de werkelijkheid toen was. Vergeet het verhaal van zo'n film, de achtergrond is veel interessanter. Er is een website, Shorpy, waar je allerlei oude foto's kan bekijken. Je kunt ze zelfs vergroten tot het echt voelt alsof je naar het verleden wordt getransporteerd.'


Set-up van de 1958 Packard Hawk Glamour Shot - Hier zien we hoe Michael werkt. Hij plaatst zijn plateau precies in de goede positie. Zo lijkt het of zijn situaties gewoon in de achtergrond overlopen.

In de weekends

Meestal maakt hij twintig tot dertig foto's om de uiteindelijke foto te krijgen die volledig beantwoordt aan wat hij wilde vertellen. Michael: 'Soms gaat het heel snel, maar soms ook niet. Er is een keer geweest dat ik bezig was met een nachtfoto. Het wilde maar niet lukken met de belichting. Ik ben toen naar buiten gegaan om te observeren hoe licht zich in de nacht gedraagt. Andere dagen lukt het in twee of drie foto's.

Het fotograferen van de schaalmodellen is een hobby van de fotograaf. Heel zijn weekends zijn ermee gevuld. Het is volgens Michael geweldig wat je kan doen met weinig middelen en tijd.


The Day It Happened - 'Dit is een erg eenvoudige foto. De twee modellen, een plastic gereedschapskist en een geschilderde plaat, meer is het niet. Ik heb geprobeerd het alledaagse in deze plaat terug te laten komen. Het is een erg herkenbare situatie, iedereen heeft weleens autopech gehad. Je hersenen vullen alle ontbrekende details in, doordat de visuele hints zo sterk zijn.'

De essentie

Smith vertelt over hoe hij zijn foto's zelf graag ziet: 'Ik wil dat het lijkt alsof je lopend op straat in een scene uit een van mijn foto's valt. De situaties moeten onbestudeerd en ruw lijken, niet alsof ik alles precies recht heb uitgelijnd. Als ik bouw doe ik gewoon alsof ik tien centimeter groot ben. Ik loop dan in gedachten door de scene en neem alles in me op. In het echt loop ik ook veel. Ik neem dan ook alle details in me op en probeer ze te onthouden. Ik heb een fotografisch geheugen, dat helpt.

De vraag die hij zichzelf dan vaak stelt is: 'Wat is de essentie van wat ik zie? Is het een buitenwijk, een treinstation? En ik kijk welke objecten het meeste emotionele gewicht hebben. Vaak is dat niet direct een gebouw, maar meer de manier waarop alles zich tot elkaar verhoudt. Die kennis gebruik ik als ik mijn foto's maak.'


The Giant Hand - 'Ik wilde eens op een humoristische manier laten zien hoe het zit met de schaal van mijn foto's. Vandaar deze foto.'

Missende details

Als je zijn foto's ziet lijkt het alsof ze vol zitten met details, maar als je beter kijkt blijkt dat helemaal niet zo te zijn. Er missen een hoop alledaagse details. Michael: 'De echte realiteit zit bomvol met allerlei dingen. Wat mijn foto's wel hebben zijn sterke visuele hints naar het verleden, naar herinneringen. De missende details, zoals rotzooi en slijtage aan gebouwen en infrastructuur worden ingevuld door de kijker. Het is voor een groot deel theater van ons eigen brein.'


Photoshoot 1st january, with giant head - Michael Paul Smith aan het werk met zijn modellen.

De toekomst

Soms weet Michael niet helemaal meer wat hij nog meer wil fotograferen. 'Er zijn momenten dat ik denk dat mijn creativiteit uitgedroogd is. Vorig jaar bijvoorbeeld, geloofde ik echt dat er geen verhalen meer in me zaten. Ik denk eraan om weer iets te gaan doen in het onderwijs. Niet zozeer op een school, maar meer in combinatie met mijn foto's.'

Zijn achtergrond is nogal gevarieerd. Hij is gestart als leraar, maar al snel in de reclame terechtgekomen. Ook is hij nog postbode, fabrieksarbeider, meubelmaker, behanger en binnenhuisschilder geweest. Nu werkt Michael op de administratie van een firma in Cambridge Massachusetts. Lesgeven trekt hem nog steeds, vandaar dat hij een terugkeer niet uitsluit.

Michael vertelt over zijn voornemen: 'Via het internet en Flickr ben ik in contact gekomen met zoveel mensen over heel de wereld die graag willen weten hoe ik het allemaal doe. Ik ben natuurlijk geen professional, maar ik voel met erg comfortabel in deze situatie. Het lijkt me een logische stap.'

Kijk voor alle foto's van Michael Paul Smith op zijn Flickr-account.

afbeelding van Jasper van Bladel

Jasper van Bladel | Redacteur

Fotograaf en journalist

www.jaspervanbladel.nl

Bekijk alle artikelen van Jasper

afbeelding van Anonymous

leuk idee ik heb al een hele tijd geen bestemming voor mijn Ferrari verzameling, gouw wat knutselen en naar de tt baan.

afbeelding van kirsten

Dit is gewoon weg echt heel rg erg mooi.

afbeelding van Hans Arend de Wit

Interview: Levensechte miniatuurfotografie. Dit vond ik zo boeiend dat ik meteen het bl;ad wilde kopen. Maar welk nummer is het? Op 14 April lag het niet bij de AKO. Wel een nummer zonder dit artikel.

afbeelding van Jasper van Bladel

Dit artikel is alleen hier op de website verschenen, niet in het magazine. Het klopt dus dat u het artikel niet in de kiosk terug kon vinden.