In de Spotlight: Tokyo Sunset van Sander Peters

‘Fotografie is al jarenlang een hobby van me. Een heerlijke uitlaatklep om op een andere manier met het alledaagse bezig te zijn en op zoek te gaan naar die ene mooie foto. In eerste instantie fotografeerde ik alleen voor mezelf, maar op een gegeven moment werd ik ook steeds meer door anderen gevraagd om voor hen te fotograferen. Een enorme eer om dat voor anderen te mogen doen, maar de hobby krijgt daardoor wel een andere lading. Meer dan ooit vind ik het nu zaak om af en toe heel bewust te gaan fotograferen voor mezelf en zonder opdracht op pad te gaan. Ondanks dat mijn apparatuur zwaar is sleep ik het toch vaak met me mee. Ik heb mezelf alles aangeleerd en geen opleiding gevolgd. Ook is mijn overtuiging dat je nooit bent uitgeleerd en probeer ik mezelf altijd weer te verbeteren. De laatste tijd vragen mensen om mij heen mij steeds vaker om mijn kennis met hen te delen. Ik probeer dan concreet te maken wat ze graag willen weten/leren en dan gaan we er op uit. Het is fantastisch om ook op die manier met fotografie bezig te zijn.’

Koud

‘Laatst was ik in Tokyo en wilde daar heel graag een zonsopkomst of zonsondergang fotograferen. Op de een of andere manier geeft dat me vaak rust. Ook thuis trek ik er vaak even op uit om dit vast te leggen. Soms is het helemaal niets en komt mijn camera mijn tas niet eens uit, maar dan ben ik er toch even lekker uit geweest. Op andere momenten kom ik thuis met foto's waar ik heel blij van word. Maar terug naar Tokyo. Het lukte me maar niet om de foto's te maken die ik voor ogen had en ik vond mijn foto's veel te toeristisch. Ik moest en zou op mijn laatste dag een zonsondergang fotograferen, want dat zou me weer rust geven. Ik heb alle opties afgewogen op deze laatste dag. Er waren veel uitkijkpunten en allemaal met verschillende voor- en nadelen. Uiteindelijk koos ik voor Roppongi Hills Mori Tower om deze foto te maken. Dit was niet de goedkoopste optie, maar wel één van de weinigen waar je de mogelijkheid had om buiten te fotograferen en niet van achter glas. Voor mij een heel groot pluspunt. Een andere meevaller was dat het niet zo extreem druk was als bij bijvoorbeeld de Tokyo Skytree. Ruim een uur voor de zonsondergang stond ik al op 238 meter hoogte. Ik wist niet hoe druk het zou zijn en had zo ruim de tijd om de situatie goed in te schatten. Waar het onderaan de toren heerlijk lenteweer was, daar was het bovenop ontzettend koud en stond er een hele harde wind. Je mocht dan ook niet meer meenemen dan je telefoon en camera. Alle overige spullen moesten in kluisjes worden opgeborgen. Ik moest dus uit de losse hand werken en heb hiervoor concessies moeten doen in mijn gekozen iso waarde en diafragma. Ik zou bij dit soort foto's normaal gesproken kiezen voor iso 100 en een diafragma van f/11.0-f/16.0. De zonsondergang was een waar spektakel en het was voor mij een fantastische afsluiter van mijn bezoek aan deze geweldige stad. Na ruim 2 uur, toen het inmiddels donker was, ging ik moe en voldaan terug naar mijn hotel.’

Camera: Nikon D750
Objectief: 
Diafragma: f/8.0
Sluitertijd: 1/125
Iso: 250