Review: Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 Di VC PZD

Review: Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 Di VC PZD

Dre de Man 8500
Tamron introduceerde in 1992 de eerste superzoom die in de praktijk goed bruikbaar was. Het hier geteste objectief is de elfde generatie daarvan. Zou Tamron daarmee de heilige graal bereikt hebben, een objectief met een groot bereik én met werkelijk goede kwaliteit?

Tamrons superzoom uit 1992 viel ook op door zijn uiterlijk, een volkomen gladde zacht rubberen ring omvatte bijna het gehele objectief. Latere objectieven waren niet zo fraai maar deze versie heeft voor het eerst weer een geheel nieuw uiterlijk, dat overigens in lijn is met veel van de nieuwe objectieven van Tamron. Inwendig is er ook van alles veranderd: er zijn vier LD-elementen (met lage dispersie, dus kleurbreking), drie asferische elementen uit geperst glas, een hybride asferisch element, een element met zeer hoge breking en een element met extreme hoge breking. Dat zijn dus maar liefst tien bijzondere elementen, meer dan de helft van het totaal.


Camera: Nikon D810
Lens: Tamron Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 Di VC PZD
Brandpunt: 28mm
Diafragma: f/8
Sluitertijd: 1/400 sec
ISO 320
(perspectiefcorrectie in Photoshop)

Qua specificaties is de nieuwe Tamron niet revolutionair: vergeleken met de oerversie uit 1992 is de maximale lichtsterkte aan het begin van het zoombereik iets hoger, maar die aan het eind is iets lager. Het bereik is verder iets uitgebreid tot 300mm. Zou Tamron dus alle aandacht gegeven hebben aan de verhoging van de kwaliteit? Die vraag beantwoorden we straks, eerst nog iets over het gebruik van zo’n superzoom.

Alleskunner

De typische koper van zo’n objectief is iemand die een reflexcamera koopt en het liefst een objectief heeft waar hij in zoveel mogelijk situaties mee uit de voeten kan. Zo’n alleskunner vormt dan een goede oplossing, want de koper hoeft verder niet na te denken en in de winkel lijkt het vrij ideaal. Technisch gezien is het echter meer dan enig ander objectief een compromis: het grote bereik in één behuizing dwingt de ontwerper op vele ander gebieden compromissen aan te gaan. Bij alle superzooms is dat de lichtsterkte. Daar kun je dus moeilijk kritiek op hebben, want dat is bijna een gegeven en daarin verschilt de Tamron ook niet van de concurrentie. Dat betekent echter niet dat de gebruiker er geen rekening mee moet houden. De ingebouwde stabilisatie helpt uiteraard, maar idealiter zou je willen dat het objectief ook bij vrij grote openingen al goede prestaties levert. Is dat ook het geval? Dat lees je verderop in dit artikel. In ieder geval zou je het objectief kunnen combineren met bijvoorbeeld een portretobjectief en idealiter een groothoekzoom.

Een heel grote vooruitgang vergeleken met de oerversie is de kortste instelafstand: die is in de loop der jaren steeds verkleind van 2 m (!) tot nu iets minder dan vijftig centimeter, heel redelijk voor de 28mm-stand en heel goed voor 300mm. Er kunnen dan ook macro-opnamen mee gemaakt worden, bijvoorbeeld van (niet al te kleine) bloemen. Verder is er een stille vrij snelle focusmotor en een zeer goed werkende stabilisatie.


Camera: Nikon D810
Lens: Tamron Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 Di VC PZD
Brandpunt: 300mm
Diafragma: f/8
Sluitertijd: 1/125 sec
ISO 125

Prestaties

De prestaties van het objectief zijn echt goed, beter dan die van alle voorgangers. Wel worden de afbeeldingsprestaties langzaam minder van groothoek naar tele, maar dat is bij dit soort constructies min of meer onvermijdelijk.

Toch blijft het een superzoom, dus een constructie die balanceert op de grenzen van het mogelijke. Je kunt dat al zien aan al de bijzondere elementen die Tamron bij het objectief gebruikt heeft. Het objectief moet dus gediafragmeerd worden tot ca. f/8, maar dan bereikt hij ook goede prestaties, zelfs bij 300mm. De resultaten bij f/8 zijn indrukwekkend, want bijna alle andere superzooms moeten nog verder gediafragmeerd worden om tot een dergelijk goede kwaliteit te komen.

Longitudinale chromatische aberratie is heel klein, maar de laterale CA (kleurfouten naar de rand toe) is in de telestanden wel behoorlijk sterk. De gewone correctie in Photoshop is voldoende om dit op te lossen. Ten slotte is de vertekening redelijk voor een superzoom, met de gebruikelijke tonvormige vertekening in de groothoekstand tot kussenvormig in de tele-stand. Ook deze fout laat zich bovendien bij de fotobewerking gemakkelijk corrigeren. Ook als macro-objectief voldoet de Tamron heel aardig. Het bokeh is echt mooi, zeker bij de langere brandpuntsafstanden, verder zijn overstraling, reflecties en coma vrij goed onderdrukt.


Camera: Nikon D810
Lens: Tamron Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 Di VC PZD
Brandpunt: 300mm
Diafragma: f/8
Sluitertijd: 1/80 sec
ISO 320

Conclusie

Het is een erg aantrekkelijke superzoom. Door de hoge kwaliteit is het objectief geschikt als vervanging van een standaardzoom. Desondanks is het echter aan te bevelen het te combineren met één of meer lichtsterke brandpunten of een groothoekzoom.

Adviesprijs: € 929,-
Filtermaat: ø 67 mm
Lengte: 96 mm
Gewicht: 540 g
Minimale focusafstand (1:2,9): 0,49 m

Info: transcontinenta.nl/tamronmagazine

Beoordeling

Scherpte: 4 uit 5

Beeldfouten: 3 uit 5

Autofocus: 4 uit 5

Behuizing: 4 uit 5

Prijs/kwaliteit: 4 uit 5

 

De grafiek

 

afbeelding van Dre de Man

Dre de Man | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Dre