APS-formaat sterft stille dood

Aps staat voor 'advanced photo system' en het kleine fotorolletje is dan ook daadwerkelijk geavanceerder dan het klassieke kleinbeeldrolletje. Zo is het filmtransport altijd autmatisch en kun je aan de cassette zien of de film belicht, onbelicht dan wel ontwikkeld is. De film wordt altijd opgeslagen in de cassette, ook na ontwikkeling, zodat de negatieven niet vies of stoffig kunnen worden.

Aardig op papier

Op papier een heel aardig systeem, maar de introductie in 1996 was veel te laat om tot succes te kunnen leiden. De digitale camera begon in diezelfde tijd al langzaam bereikbaar te worden voor consumenten. Het aps-systeem werd met name gebruikt voor analoge compactcamera's, al zijn er ook enkele spiegelreflexcamera's gemaakt die het kleinere rolletje gebruiken.

Zal het geringe succes van aps-slr's, zoals deze Nikon Pronea S alleen aan het filmformaat hebben gelegen of ook aan de vaak wat dubieuze styling?

APS in het digitale tijdperk

In het digitale tijdperk leeft aps nog door als aps-c. De 'c' staat voor classic en is één van de drie formaten waarin de analoge aps-camera's konden fotograferen. Het opname formaat van een aps-c-sensor komt ongeveer overeen met het aps-classic-formaat van 25,1 bij 16,7 millimeter.

Dood verklaard

Al in 2004 stopte Kodak met de productie van aps-films, vorig jaar zette ook Fujifilm de laatste machines stil. De overgebleven voorraden zijn nu dus ook op, waarmee we het analoge aps-formaat definitief dood kunnen verklaren. Al weet je natuurlijk nooit waar Lomography op een gegeven moment mee komt...